-
1.《次韵梁教章宰喜雪》 宋·陈造
袖手飞雪丧,徒有风雅渴。
久亲无言子,此兴今莫遏。
两君壮藻思,诗柄专杀活。
可须龙伯睡,骊珠乃平夺。 -
2.《岭外守岁(一作李德裕诗)》 唐·李福业
冬去更筹尽,春随斗柄回。
寒暄一夜隔,客鬓两年催。 -
3.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
4.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
5.《和答诗十首·和阳城驿》 唐·白居易
商山阳城驿,中有叹者谁。
云是元监察,江陵谪去时。
忽见此驿名,良久涕欲垂。
何故阳道州,名姓同于斯。 -
6.《和微之诗二十三首·和雨中花》 唐·白居易
真宰倒持生杀柄,闲物命长人短命。
松枝上鹤蓍下龟,千年不死仍无病。
人生不得似龟鹤,少去老来同旦暝。 -
7.《岭外守岁(一作李福业诗)》 唐·李德裕
冬逐更筹尽,春随斗柄回。
寒暄一夜隔,客鬓两年催。 -
8.《和郑相演杨尚书蜀中唱和诗》 唐·姚合
天福坤维厚,忠贤拥节旄。
江同渭滨远,山似傅岩高。
元气符才格,文星照笔毫。
五言全丽则,六义出风骚。 -
9.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
10.《李甘诗》 唐·杜牧
太和八九年,训注极虓虎。
潜身九地底,转上青天去。
四海镜清澄,千官云片缕。
公私各闲暇,追游日相伍。