-
201.《赠漫客》 明·高启
畸人诚达生,聱叟亦旷士。
漫客乃其徒,放意在云水。
有山即漫游,有竹乃漫止。
漫吟不求工,漫饮不须美。
与物无留情,所适皆漫尔。
人生本漫寄,何事纷戚喜。
与子作漫交,逍遥论兹理。 -
202.《秋居览景因感所事》 宋·文同
閒居闭穷巷,拙者诚所宜。
掩书坐前楹,默与天理期。
是时新雨收,物物含秋姿。
疏檐正残日,曲几方凉颸。 -
203.《送子开弟还江西》 宋·周必大
十年乐家居,岂知离别愁。
言游冠盖场,聚散靡自由。
子从何方来,访我金陵州。
情多语反默,喜极涕翻流。 -
204.《参政李公以勤谨和缓励后学江宪益以公廉忠信》 宋·洪咨夔
百一聚一车,百行根一诚。
反身物皆备,动与诚俱行。
勤如毂下转,谨如轼前横。
和缓以将之,辔舞锡鸾鸣。 -
205.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
206.《亲祀南郊诗》 宋·蔡襄
天畀元统,赤运开祉。
圣祖神宗,海域平砥。
思皇真考,岳封汾祀。
饵系戎胡,包束戈矢。 -
207.《四贤一不肖诗·右欧阳永叔》 宋·蔡襄
先民至论推天常,补袞扶世为儒方。
圜冠博带不知本,樗栎安可施青黄。
帝图日盛人世出,今吾永叔诚有望。
处心学士贵适用,异端莫得窥其墙。 -
208.《御笔赐字诗》 宋·蔡襄
皇华使者临清晨,手开宝轴香煤新。
沿名与字发深旨,宸毫洒落奎鉤文。
精神高远照日月,势力雄健生风云。
混然气质不可写,乃知学到非天真。 -
209.《寄谢三城太守韩子华舍人》 宋·邵雍
洛阳自为都,二千有余年。
举步图籍中,开目今古间。
西北岌宫殿,东南倾山川。
照人伊洛清,迎门嵩少寒。 -
210.《待物吟》 宋·邵雍
待物莫如诚,诚真天下行。
物情无远近,天道自分明。
义理须宜顾,才能不用矜。
世间闲缘饰,到了是虚名。 -
211.《咏桃诗》 南北朝·沈约
风来吹叶动。
风动畏花伤。
红英已照灼。
况复含日光。
歌童暗理曲。
游女夜缝裳。
讵诚当春泪。
能断思人肠。 -
212.《葺居五首》 宋·苏辙
东南皆民居,屋败如龉齿。
一完诚未能,缀葺聊且尔。
内修晨夜虞,外结比邻喜。
无心本何营,生理未免此。 -
213.《移花》 宋·苏辙
种花南堂南,堂毁花亦瘁。
理畦西轩西,花好未忍弃。
殷勤沷陈草,秋雨流入地。
移根傅生土,指日春风至。 -
214.《赠孙何状元》 宋·魏野
天非道莫尊,道非贤莫存。
始知贤人生,与道为轮辕。
明庭亲选士,虑彼贤愚浑。
天子至文明,擢公为状元。 -
215.《次韵和李舍人立秋祠太乙宫宿斋书事之什》 宋·杨亿
太乙祠宫肃,斋居薦至诚。
已将茅缩酒,应用面为牲。
月映金天朗,风来玉宇清。
玄谈知理胜,蔬食觉身轻。
仙驭排云下,空歌绕殿声。
仍闻得丹诀,簪绂顿忘情。 -
216.《朱丞相赴宣州四十韵》 宋·葛立方
天佑於皇宋,时生柱石贤。
余光承祖祢,秀气禀山川。
应物心如水,临机直似弦。
孔书穷竹简,羲易玩韦编。 -
217.《怀古四首为知己魏倅元长赋兼呈王永叔宗承载》 宋·刘过
言理不可求,吾将讯苍苍。
草木被春华,松柏遭摧伤。
才高未为福,名大或不祥。
煌煌太史公,逸气横八方。 -
218.《刘致中惠瓜》 宋·刘子翚
炎熇气如焚,块坐惟兀兀。
刘侯惠甘瓜,胸资助次泻渤。
丰肤素浪浮,翠理霜刀刜。
因思少年时,窥园步清樾。 -
219.《次韵子厚弟喜雨行赠赵守端质》 宋·王之道
我生畏暑如畏焚,奈此岁旱风尘昏。
十年废放卧岩壑,名虽八品身黎元。
恒暘乞雨雨乞霁,雨转为淫暘转炽。
不知此理果何如,每讶天心异人意。 -
220.《感怀(十四首)》 明·杨基
三人乃成虎,众口能烁金。
流言虽不多,足移君子心。
人心本无疑,理与势所侵。
奈何形似间,构结已骎骎。