-
21.《孟子·思诚》 宋·陈普
气形与理一齐生,诚妄相须两并行。
须是本心无走失,所存熟后自能诚。 -
22.《喜雨上理同知》 宋·陆文圭
苍苍虽莫测,诚意俯能回。
屐草穿云去,炉香带雨来。
神龙如有喜,旱魃不成显。
四野车声歇,欢声谷似雷。 -
23.《和陈亮功张次夔二同年唱酬廉字诚字之作》 宋·孙应时
早韭到晚菘,紫蓼用绿葵。
古为声节士,此昧良自知。
银鞍黄金络,绮户芙蓉闺。
丈夫各自适,物理那能齐。 -
24.《杂曲歌辞·春游乐二首》 唐·李端
游童苏合带,倡女蒲葵扇。
初日映城时,相思忽相见。
褰裳踏露草,理鬓回花面。
薄暮不同归,留情此芳甸。 -
25.《赋得慎罚》 唐·虞世南
帝图光往册,上德表鸿名。
道冠二仪始,风高三代英。
乐和知化洽,讼息表刑清。
罚轻犹在念,勿喜尚留情。 -
26.《酬周判官巡至始兴会改秘书少监见贻之作兼呈耿广州》 唐·张九龄
惟昔迁乐土,迨今已重世。
阴庆荷先德,素风惭后裔。
唯益梓桑恭,岂禀山川丽。
于时初自勉,揆己无兼济。 -
27.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
28.《自洪府舟行直书其事》 唐·宋之问
仲春辞国门,畏途横万里。
越淮乘楚嶂,造江泛吴汜。
严程无休隙,日夜涉风水。
昔闻垂堂言,将诫千金子。 -
29.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
30.《奉酬韦祭酒偶游龙门北溪忽怀骊山别业因以言志…之作》 唐·魏奉古
有美朝为贵,幽寻地自偏。
践临伊水汭,想望灞池边。
是遇皆新赏,兹游若旧年。
藤萝隐路接,杨柳御沟联。 -
31.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
32.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
33.《狱中贻姚张薛李郑柳诸公》 唐·储光羲
直道时莫亲,起羞见谗口。
舆人是非怪,西子言有咎。
诬善不足悲,失听一何丑。
大来敢遐望,小往且虚受。 -
34.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
35.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
36.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
37.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
38.《送雷监赴阙庭》 唐·韦应物
才大无不备,出入为时须。
雄藩精理行,秘府擢文儒。
诏书忽已至,焉得久踟蹰。
方舟趁朝谒,观者盈路衢。 -
39.《湘灵鼓瑟》 唐·庄若讷
帝子鸣金瑟,馀声自抑扬。
悲风丝上断,流水曲中长。
出没游鱼听,逶迤彩凤翔。
微音时扣徵,雅韵乍含商。
神理诚难测,幽情讵可量。
至今闻古调,应恨滞三湘。 -
40.《题尉迟将军新庙》 唐·高适
周室既板荡,贼臣立婴儿。
将军独激昂,誓欲酬恩私。
孤城日无援,高节终可悲。
家国共沦亡,精魂空在斯。