-
141.《柏梁诗》 两汉·刘彻
日月星辰和四时。
骖驾驷马从梁来。
郡国士马羽林材。
总领天下诚难治。 -
142.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
143.《观采茶作歌》 清·乾隆
前日采茶我不喜,率缘供览官经理;
今日采茶我爱观,吴民生计勤自然。
云栖取近跋山路,都非吏备清跸处,无事回避出采茶,相将男妇实劳劬。 -
144.《水龙吟 为何相寿》 元·张野
中原几许奇才,乾坤一担都担起。
人人都让,庙堂师表,吾儒元气。
报国丹诚,匡时手段,荐贤心地。
这中间妙理,无人知道,公自有,胸中易。 -
145.《苏武慢·洞晓玄机》 元·冯尊师
洞晓玄机,深明丹奥,赖与祖宗符契。
龙耕虎种,玉液金芝,好个道家活计。
丹灶容光,睹个婴儿,旋绕惊天骇地。
驭紫云、翠凤相迎,真的上仙苗裔。 -
146.《擬古》 宋·田锡
直言如霜刃,卒发伤人意。
痛贯丹诚中,无与金疮理。
缄恨若瘢痕,终身难弃置。
伺隙果报时,遂陷无情地。
虽悔安可追,弗反同奔驷。
君子慎枢机,言之岂容易。 -
147.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
148.《我质本瑚琏,宗庙供频蘩·一朝婴祸难,失身》 宋·韩希孟
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。
长号赴洪水,激烈摧心肝。
宋夫有天下,坚正臣礼秉。 -
149.《练裙带诗》 宋·韩希孟
我质本瑚琏,宗庙供频蘩。
一朝婴祸难,失身戎马间。
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。 -
150.《彗星》 宋·戴埴
绍定壬辰闰九月,已酉之夜彗星出。
清台奏御,正衙避席。
太官减膳羞,瞽宗彻音乐。
鸡竿肆眚出囚系,龙扆责躬求谠直。 -
151.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
152.《开垣曲山路成》 宋·李建中
为郡同卧理,民情识我情。
三秋得公事,一月绕山行。
砥柱全抛险,黄河日接平。
周遭到垣曲,尊大近神京。 -
153.《逍遥亭》 宋·潘兴嗣
作亭名逍遥,此理诚不虚。
宽於一天下,原宪惟桑枢。
况我卜清旷,风雨庇有馀。
方池容潋滟,小径足萦迂。 -
154.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
155.《赐状元文祥以下》 宋·宋理宗
道久於心化未成,乐闻尔士对延英。
诚惟不息斯文著,治岂多端在力行。
华国以文由造理,事君务实勿沽名。
得贤功用真无敌,能为皇家立太平。 -
156.《偶书》 宋·徐瑾
明中悟理造忱诚,性觉通真风即行。
生不生来空是境,有无有处化为城。
荣枯现梦因缘想,色相求心妄执情。
名与实亡都在道,盲聋苦学漫营营。 -
157.《同官三人率庆裘元量司直於湖中有诗呈诸公》 宋·徐侨
欲晴未晴还不雨,无日无雨又无暑。
烟薄微笼四岸山,空翠却向湖中聚。
今日之游诚佳哉,湖山文字中衔杯。
相为此约亦已久,天相其逢资追陪。 -
158.《梅林分韵得酒字》 宋·宇文师献
平生慕英游,望公真山斗。
一见开心诚,已落诸人后。
龙门岂甄择,大小俱容受。
联辔寻胜践,春风倚尊酒。 -
159.《贺雨》 宋·员兴宗
岁若大旱作霖雨,祷而雨兮旱不苦。
诚之一字与天参,往古圣贤珍此语。
岁星在蜀二十年,触处丰登多黍稌。
世不少惜蹂践之,枉使宝稼叶如土。 -
160.《赠画山水陈兄》 宋·曾有光
眼前画士蚕样密,有如陈君万才一。
少年识高画愈精,胸蟠物象妙通神。
描尽江山归指点,寒林古嶂烟云斂。
若悬瀑布飞潺湲,樵人向晚归山巅。