-
121.《送李汝臣同年谪官导江主簿》 宋·司马光
得丧互循环,古今昧终始。
百岁落其间,仅与毫芒似。
所以达人心,身外不复纪。
愁来若乱丝,疏解当以理。 -
122.《迩英阁读毕后汉书蒙恩赐御筵诗》 宋·司马光
赤伏开兴运,昆阳定壮图。
官仪还旧物,效兆建新都。
杲日群阴破,油云万类苏。
銮舆陟乔岳,玺绶抚匈奴。 -
123.《感兴五首》 宋·欧阳修
奉祠严秘馆,摄事罄精诚。
岁晏悲木落,天寒闻鹤鸣。
念昔丘壑趣,岂知朝市情。
弱龄婴仕宦,壮节慕功名。
多病◇厚禄,早衰叹余生。
未知犬马报,安得遂归耕。 -
124.《班班林间鸠寄内》 宋·欧阳修
班班林间鸠,谷谷命其匹。
迨天之未雨,与汝勿相失。
春原洗新霁,绿叶暗朝日。
鸣声相呼和,应答如吹律。 -
125.《读蟠桃诗寄子美》 宋·欧阳修
韩孟於文词,两雄力相当。
篇章缀谈笑,雷电击幽荒。
众鸟谁敢和,鸣凤呼其凰。
孟穷苦累累,韩富浩穰穰。 -
126.《答梅圣俞寺丞见寄》 宋·欧阳修
忆昔识君初,我少君方壮。
风期一相许,意气曾谁让。
交游盛京洛,樽俎陪丞相。
騄骥日相追,鸾凰志高扬。 -
127.《赠沈博士歌》 宋·欧阳修
沈夫子,胡为醉翁吟,醉翁岂能知尔琴。
滁山高绝滁水深,空岩悲风夜吹林。 -
128.《和太傅杜相公宠示之作》 宋·欧阳修
平生孤拙荷公知,敢向公前自衒诗。
忧患飘流诚已甚,文辞衰落固其宜。
非高仅比巴音下,少味还同鲁酒漓。
两辱嘉篇永为宝,岂惟荣耀托当时。 -
129.《次韵再作》 宋·欧阳修
吾年向世味薄,所好未衰惟饮茶。
建溪苦远虽不到,自少尝见闽人夸。
每嗤江浙凡茗草,丛生狼藉惟藏蛇。
岂如含膏入香作金饼,蜿蜒两龙戏以呀。 -
130.《秋风》 宋·梅尧臣
秋风不饶物,斗至声已恶。
青林叶尚繁,虽好将恐落。
人意诚爱惜,节候肯相若。
白发无再玄,盛衰兹可度。 -
131.《希深惠书言与师鲁永叔子聪几道游嵩因诵而韵》 宋·梅尧臣
闻君奉宸诏,瑞祝疑灵岫。
山水聊得游,志愿庶可就。
岂无朋从俱,况此一二秀。
方蕲建春陌,十刻残昼漏。 -
132.《依韵和丁元珍见寄》 宋·梅尧臣
我从江南来,挂席江上正。
轻舟自行速,不与风力竞。
乃省少时学,强勉无佳兴。
初如弄机杼,未解布丝经。 -
133.《次韵答黄仲夫七十韵》 宋·梅尧臣
春风不择草,万卉皆发萌。
盛夏一长养,秋实俱与成。
舂粒以蒸炊,刈枯以煎烹。
工师调五音,不问咸与韺。 -
134.《汝州王制待以长篇劝予复饮酒因谢之》 宋·梅尧臣
前因饮酒多,乃苦伤营卫。
呕血踰数升,几不成病肺。
上念父母老,下念妻儿稚。
不死常抱痾,於身宁自贵。 -
135.《种胡麻》 宋·梅尧臣
悲哀易衰老,鬓忽见二毛。
苟生亦何乐,慈母年且高。
勉力向药物,曲畦聊自薅。
胡麻养气血,种以督儿曹。
傍枝延扶疏,修筴繁橐韬。
霜前未坚好,霜後可炮熬。
诚非腾云术,顾此实以劳。 -
136.《代书寄欧阳永叔四十韵》 宋·梅尧臣
始谪夷陵日,当居建德年。
一书冤逐客,四咏继称贤。
自谓临江徼,相逢莫我先。
白醪封画榼,素鲤养泓泉。 -
137.《积善堂》 宋·晁说之
我家得姓自卫史,文王之昭锺厥美。
西京御史府大夫,父兹子忠不惜死。
至今墓上无曲棘,颍川岁时虔庙祀。
中原丧乱厌风尘,南渡不及渡辽水。 -
138.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
139.《扬州寒食赠屯田张员外成均吴博士同年殿省柳》 宋·王禹偁
前年寒食节,待诏直内庭。
休暇百官出,独掩深严扃。
近侍不敢醉,赐酒空满瓶。
闲就通中枕,时闻索上铃。 -
140.《哭辞》 宋·王令
一哭摧心肝,屡哭雕朱颜。
心肝摧日痛,朱颜雕日乾。
二十人未肚,我衰已毛斑。
古人不得见,今人诚可叹。