-
121.《和徐绍奕昭君图》 宋·陈宓
汉家无计饵单于,掖庭为出千金铢。
秀色妍姿玉不如,天子一见先嗟吁。
三千粉黛尔殊绝,谋身独拙何蠢愚。
梨花带雨辞殿隅,遗恨画工犹可诛。 -
122.《达观亭歌为健康徐氏作》 宋·戴表元
天风飒爽岩曦开,云溪萦环芳树来。
林栖岛处眼未识,何人择胜诛荒莱。
仙迹着人清辟易,徐郎襟怀赵郎笔。
经营须通山鬼意,开凿曾烦祖龙力。 -
123.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
124.《登屋东山作》 宋·方回
我生篾拘束,萍梗堕游宦。
迟暮齿发落,归来岁已晏。
□□一纪前,罢官避谗讪。
故人为买地,诛茅偃岩涧。 -
125.《听孙链师琴》 宋·方回
名画元不出画工,善书决不属书史。
子春伯牙非伶官,古能琴者必君子。
枕流漱石今孙郎,电眸冰齿霜髯张。
洒埽书室焚古香,信手为吾调宫商。 -
126.《和诗守丰年行》 宋·郭印
园林摇落露寒梢,秋成穰穰弥四郊。
千里播种无不毛,妻儿温饱忘啼号。
馀粒施及禽与猱,有田宁复弃而逃。
太守牧民如牧马,宣化承流王泽下。 -
127.《送雷公达观赴召》 宋·郭印
我观靖康初,尘氛蒙帝阙。
君臣失上著,社稷几危绝。
君时沉布衣,抗疏何悲切。
言听豺狼诛,狐狸肝胆裂。 -
128.《中春苦雨书怀》 宋·李覯
春秋书大雨,三日已为霖。
如何方春时,终月常积阴。
淙空若泉泻,盪地成渊深。
曾无书夜别,顾恐山岳沈。 -
129.《名男曰参鲁以时喻之》 宋·李覯
孔门有高弟,曾子以孝著。
求诸圣人言,尚曰参也鲁。
才敏谁不愿,顾恐难荷负。
苟无德将之,何益於父母。 -
130.《题登瀛图》 宋·陆文圭
世傅阎公学士图,意象旷雅难形模。
山僧临本持索句,展卷复掩空长吁。
秦王功高塞宇宙,搜揽豪伉供驰驱。
内怀矛甲伺同气,外示间暇耽文儒。 -
131.《纪事》 宋·释文珦
庸贾狗鼠辈,龌龊无足观。
少小为博徒,狭斜恣游般。
凭附椒房宠,濫吹於王官。
匿罪而言功,虚声尚欺谩。 -
132.《弦歌堂》 宋·王洋
曹务日以浑,令君心自清。
散彼愁欢气,化作难愉声。
欢愉何所寄,寄此弦歌鸣。
歌如珠累累,弦以桐铿铿。