-
1.《狱中书情上使君(长文为强暴所诬系狱,献诗雪冤)》 唐·程长文
妾家本住鄱阳曲,一片贞心比孤竹。
当年二八盛容仪。
红笺草隶恰如飞。
尽日闲窗刺绣坐,有时极浦采莲归。 -
2.《仰答韦司业垂访五首》 唐·萧颖士
呦呦食苹鹿,常饮清泠川。
但悦丰草美,宁知牢馔鲜。
主人有幽意,将以充林泉。
罗网幸免伤,蒙君复羁牵。 -
3.《观放鱼歌》 唐·卢仝
常州贤刺史,从谏议大夫除。
天地好生物,刺史性与天地俱。
见山客,狎鱼鸟。 -
4.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
5.《冯燕歌(一作沈下贤诗)》 唐·司空图
魏中义士有冯燕,游侠幽并最少年。
避仇偶作滑台客,嘶风跃马来翩翩。
此时恰遇莺花月,堤上轩车昼不绝。 -
6.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
7.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
8.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
9.《潮州韩文公庙碑》 宋·苏轼
匹夫而为百世师,一言而为天下法。
是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。
故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。 -
10.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
11.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
12.《拟魏太子邺中集诗 魏太子》 南北朝·谢灵运
小序建安末,余时在邺宫,朝游夕燕,究欢愉之极。
天下良辰美景,赏心乐事,四者难并。
今昆弟友朋,二三诸彦,共尽之矣。
古来此娱,书籍未见,何者?楚襄王时有宋玉、唐景,梁孝王时有邹、枚、严、马,游者美矣,而其主不文;汉武帝徐乐诸才,备应对之能,而雄猜多忌,岂获晤言之适?不诬方将,庶必贤于今日尔。 -
13.《防风庙》 宋·章杰
弭楫山水县,驱马东南隅。
侯当溽暑至,乘凉出郊墟。
晓月醒魂梦,轻颸动襟裾。
气爽体自轻,纵意驰坦途。 -
14.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
15.《赠勤师》 宋·蔡襄
勤为浮屠人,形类心不偶。
独负山林栖,远犯风尘走。
如闻大众居,乃是贤豪薮。
专意学文章,韩编不离手。 -
16.《依韵和王安之少卿见戏安之非是弃尧夫吟》 宋·邵雍
安之殊不弃尧夫,亦恐傍人有厚诬。
开叔当初言得罪,希淳在后说无辜。
悄然情意都知旧,划地杯盘又见呼。
始信岁寒心未替,安之殊不弃尧夫。 -
17.《送王宾玉》 宋·强至
相如昔乘使者车,县令负弩当前驱。
颇矜意气夸里闾,檄词烂熳肆欺诬。
归来不说民饥臞,馀佞更留封禅书。
江山清绝冠天区,岂甘久被斯人污。 -
18.《东坡在惠州窘于衣食以重九近有樽俎萧然之叹》 宋·赵蕃
渊明生乱世,何意争鹤轩。
念轩非一日,寓说因田园。
不嗟瓶储空,宁叹灶绝烟。
声名向千载,谁得加磨研。
孟轲论尚友,我亦佩此言。
古人未易诬,今代无兹贤。 -
19.《赠讷相》 宋·叶适
柯山讷相丑形模,以相获妍如子都。
每将气色较官簿,初若搏影终探符。
刘公实,升提刑,丘宗卿,加龙图。
就中两说最称验,余耳所逮非人诬。 -
20.《上已领客》 宋·魏了翁
流觞元已奚所因,更指三日为良辰。
山阴坐上皆豪逸,长安水边多丽人。
临流有许豪与丽,元无一个能知津。
韩婴何凭指溱洧,束晳胡据诬周秦。