-
1.《闻儿辈举渔者言喜成古调》 宋·钱时
鱼固人所欲,痰饮常忌此。
兹晨一杯羹,食之乃大美。
渔者包裹来,乐与我为市。
儿辈问何故,秤平不亏尔。 -
2.《对老辈语儿时事》 宋·钱时
回首春风逞少年,厌闻人说旧因缘。
而今恨不逢班辈,说著儿时在眼前。 -
3.《秋夜示儿辈》 宋·陆游
吴下当时薄阿蒙,岂知垂老叹途穷。
秋砧巷陌昏昏月,夜烛帘栊袅袅风。
缩项(左鱼右扁)
鱼收晚钓,长腰粳米出新砻。
儿曹幸可团栾语,忧患如山一笑空。 -
4.《连日食粥儿辈愠见示之以诗》 宋·陆文圭
抄书灯下语吾儿,歉岁艰辛汝未知。
坡老忍饥常并日,少游餍粥亦多时。
但令后世师吾敛,深怪诸入遗经危。
天意从今吾信解,穷人大抵欲昌诗。 -
5.《喜小儿辈到行在》 宋·陆游
阿纲学书蚓满幅,阿绘学语莺啭木,截竹作马走不休,小车驾羊声陆续。
书窗涴壁谁忍嗔,啼呼也复可怜人。
却思胡马饮江水,敢道春风无战尘。
传闻贼弃两京走,列城争为朝廷守。
从今父子见太平,花前饮水勿饮酒。 -
6.《与儿辈泛舟游西湖一日间晴阴屡易》 宋·陆游
逢著园林即款扉,酌泉鬻笋欲忘归。
杨花正与人争路,鸠语还催雨点衣。
古寺题名那复在,後生识面自应稀。
伤心六十余年事,双塔依然在翠微。 -
7.《塾楼春集次日和儿辈韵》 宋·卫宗武
伊耆嘘至和,薰播弥大地。
有声沸候禽,有色衒名卉。
丽景接川原,浩万历岁几。
于时不得乐,夫人自暴弃。 -
8.《濡须道中》 宋·章甫
今年淮西旱,城市无米糶。
所至萧条童仆饥,手持楮币无人要。
行不择日粮不齎,恨身不生太平时。
还家从头语儿辈,山中寂寞犹可耐。 -
9.《余既题畲斋有闻纸田之说而笑者复作长篇》 宋·戴表元
学农无年尤可待,学儒无成祗益馁。
羡君终岁作书痴,聚室嗷嗷穷不悔。
客来问计何所出,一饱自悬饘粥外,平生据案畎亩心,汗简为犁笔为耒。 -
10.《钱检法及代期以诗告别因次其韵》 宋·仲并
昔年两岸柳,逢春正依依。
扁舟转河曲,风光随处宜。
弹指岁云何,秋风橘柚垂。
折腰得斗粟,未救臣朔饥。