-
1.《解语花》 宋·秦观
窗涵月影,瓦冷霜华,深院重门悄。
画楼雪杪。
谁家笛、弄彻梅花新调。
寒灯凝照。 -
2.《逢旧友生》 宋·薛嵎
交游半零落,身在复长贫。
对语寒灯尽,相看白发新。
兵兴无乐土,市近少闲人,遥忆桃源路,鸟啼花自春。 -
3.《田家妇》 宋·于石
村南村北麦欲枯,桑麻阴阴满路隅。
炊黍田头行饷夫,饼炉未熟儿呱呱。
鸭头长袜短布襦,平生未识铅与朱。
弹筝不用如罗敷,怀金不愿逢秋胡。
眼前富贵何足娱,一身饱暖自有余。
茅檐笑语寒灯孤,夜舂晓织奉舅姑。 -
4.《琐窗寒·寒食》 宋·周邦彦
暗柳啼鸦,单衣伫立,小帘朱户。
桐花半亩,静锁一庭愁雨。
洒空阶、夜阑未休,故人剪烛西窗语。
似楚江暝宿,风灯零乱,少年羁旅。 -
5.《送王大昌龄赴江宁》 唐·岑参
对酒寂不语,怅然悲送君。
明时未得用,白首徒攻文。
泽国从一官,沧波几千里。
群公满天阙,独去过淮水。 -
6.《潇湘夜雨·灯词》 宋·赵长卿
斜点银釭,高擎莲炬,夜深不耐微风。
重重帘幕卷堂中。
香渐远、长烟袅穟,光不定、寒影摇红。
偏奇处、当庭月暗,吐焰为虹。 -
7.《和夔州李约斋灯宵》 宋·阳枋
蚕丛今岁看灯宵,可人只有峡中州。
白帝纶巾隐敌国,胜势蜀尾连吴头。
竹枝歌舞喧城市,春声泛鸥腊浮蚁。
府主山村耕稼心,挈客衔杯聊尔尔。 -
8.《惜分飞(客怀)》 宋·柴元彪
候馆天寒灯半灭。
对着灯儿泪咽。
此恨难分说。
能禁几度黄花别。
乍转寒更敲未歇。
蛩语更添凄恻。
今夜归心切。
砧声敲碎谁家月。 -
9.《读孟郊诗二首》 宋·苏轼
夜读孟郊诗,细字如牛毛。
寒灯照昏花,佳处时一遭。
孤芳擢荒秽,苦语余诗骚。
水清石凿凿,湍激不受篙。 -
10.《宿凤翅山悬泉寺》 宋·张耒
秋山晚景凉,幽路转石壁。
稍知步武峻,渐与鸡犬隔。
层崖恃我西,悬瀑垂百尺。
崩腾捣重泓,昼夜碎珪璧。 -
11.《读瞿存斋剪灯新话作歌》 明·桂衡
山阳才人畴与侣,开口为今阖为古。
春以桃花染性情,秋将桂子熏言语。
感离抚遇心怦怦,道是无凭还有凭。
沉沉帐里昼吹笛,煦煦窗前宵剪灯。 -
12.《方务德元夕不张灯留饮赏梅务观索赋古风》 宋·韩元吉
昨日风雨今日晴,绿水桥南春水生。
使君元夕罢高宴,亭午邀客花间行。
危亭直上花几许,水仙夹径梅纵横。
不须沈水薰画戟,帘幕自有香风清。 -
13.《一年佳节惟立春元夕并在一日亦盛事也灯火笙》 宋·姜特立
揭地东风作晓晴,峭寒别一是般清。
五更彩燕归铃阁,一夜金莲撒斗城。
岁稔歌谣欣越俗,酒阑魂梦绕神京。
几多携手天街月,行听帘帏笑语声。 -
14.《木兰花慢 至元七年京师除夜,灯下与儿子孺》 元·王恽
记误)且忆马宾王来事可为云语,因感而赋此,以见其志云淡中庭暝色,初遣奠,夜寒凄。
对草草杯盘,昏昏灯火,客里京师。
比量旧年心事,笑蹉跎、书剑向来非。
谁着朱衣白兰,春风三拜龙墀。 -
15.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
16.《解语花》 宋·方千里
长空淡碧,素魄凝辉,星斗寒相射。
凤楼鸳瓦。
天风动,冉冉珮环高下。
歌清韵雅。 -
17.《别後奉寄圣俞二十五兄》 宋·欧阳修
长河秋雨多,夜插寒潮入。
岁暮孤舟迟,客心飞鸟急。
君老忘卑穷,文字或缀缉。
余生苦难厄,世险蹈已习。 -
18.《次韵子中兄相迎诗中有奠松楸之语追念别后□》 宋·周必大
浙水秦淮度十霜,官清谁薄简编香。
春来怪底鸟乌乐,归去喜同灯烛光。
身近广寒犹内热,手遮赫日却心凉。
只愁初踏江边路,封土累然似斧堂。 -
19.《夜读花翁诗什有感漫成鄙句拜呈藉以求教痴目》 宋·杜范
士有当世志,谁肯专诗名。
自古巧文字,与道关废兴。
倾座听君语,雄辨穷粗精。
目中无全牛,肯綮技未经。 -
20.《依韵酬朱公掞给事》 宋·李复
沧溟酌蠡天窥管,龟兆何长筮何短。
什百倍蓰情不齐,斛龠釜钟难概满。
东西地缺如断玦,西北天倾犹倚繖。
山{左羊右历}何由蔚豹班,荆鸡岂解伏鹄卵。