-
221.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
222.《陆义姑姊歌》 明·陆之裘
陆义姑姊女中不可无,少年嫁为蒋氏妇,夫亡抱子夜泣衡
门乌。
有弟天下选,给事留上都。
抗章斥宰相,叩头伏阁当天衢。 -
223.《山僧》 明·明沈定王
山僧惟一食,独上危峰行。
萧萧林木秋,众禽多悲鸣。
我亦有脂血,慰汝饥渴情。
但恐谿谷晦,失此衣珠明。
徘徊竟无语,落日寒云平。 -
224.《过钓台》 明·钱宰
溅溅桐江濑,白石粲如语。
上有子陵台,下瞰富春渚。
高崖薄曾云,黄草没荒墅。
俛怀汉中兴,四海归寰宇。 -
225.《戏题阴凉室阶前芭蕉》 明·完璞琦公
新种芭蕉绕石房,清阴早见落书床。
根沾零露北山润,叶带湿云南涧凉。
得地初依苍石瘦,抽心欲并绿筠长。
雨声夜响巅厓瀑,晴碧朝浮海日光。 -
226.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
227.《贻石公》 明·吴孺子
石公菩萨性,怜我在羁旅。
前者冲雨来,援止此避暑。
只尺僦西邻,两家闻细语。
日渐枕席清,闭门自楚楚。
岂敢称高卧,无才当独处。
闲傍夕阴移,瘦骨临江渚。
或就庐山隐,孰能弃尔汝。 -
228.《哀孙炎》 明·夏煜
垂老戎马间,相知复何有。
幼与孙炎交,于今俱白首。
炎也雅好诗,落魄惟耽酒。
醉中有神助,不放持杯手。 -
229.《灯夕同陆姬过胡姬并怀侯双》 明·张献翼
君不见张敉名字在月中,又不见乞歌携妓张红红。
灯火未然月未出,名字不闻五百弓。
白月已来黑月去,三五能供几番醉。
心计对饮同三驺,何如买笑携诸妓。 -
230.《秋浦歌十七首》 唐·李白
其一
秋浦长似秋,萧条使人愁。
客愁不可度,行上东大楼。
正西望长安,下见江水流。 -
231.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
232.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
我归自南山,山翠犹在目。
心随白云去,梦绕山之麓。
汝从何方来,笑齿粲如玉。
探怀出新诗,秀语夺山绿。
觉来已茫昧,但记说秋菊。
有如彩樵人,入洞听琴筑。
归来写遗声,犹胜人间曲。 -
233.《登州海市》 宋·苏轼
东方云海空复空,群仙出没空明中。
荡摇浮世生万象,岂有贝阙藏珠宫。
心知所见皆幻影,敢以耳目烦神工。
岁寒水冷天地闭,为我起蛰鞭鱼龙。 -
234.《和子由踏青》 宋·苏轼
东风陌上惊微尘,游人初乐岁华新。
人闲正好路傍饮,麦短未怕游车轮。
城中居人厌城离,喧阗晓出空四邻。
歌鼓惊山草木动,箪瓢散野乌鸢驯。 -
235.《山村五绝》 宋·苏轼
竹篱茅屋趁溪斜,春入山村处处花。
无象太平还有象,孤烟起处是人家。
烟雨濛濛鸡犬声,有生何处不安生。
但教黄犊无人佩,布谷何劳也劝耕。 -
236.《李公择过高邮见施大夫与孙莘老赏花诗忆与仆》 宋·苏轼
汝阳真天人,绢帽著红槿。
缠头三百万,不买一微哂。
共夸青山峰,曲尽花不陨。
当时谪仙人,逸韵谢封畛。 -
237.《泛颍》 宋·苏轼
我性喜临水,得颍意甚奇。
到官十日来,九日河之湄。
吏民笑相语,使君老而痴。
使君实不痴,流水有令姿。 -
238.《次韵子由送家退翁知怀安军》 宋·苏轼
吾州同年友,粲若琴上星。
当时功名意,岂止拾紫青。
事既喜违愿,天或不假龄。
今如图中鹤,俯仰在一庭。 -
239.《李公择求黄鹤楼诗因记旧所闻于冯当世者》 宋·苏轼
黄鹤楼前月满川,抱关老卒饥不眠。
夜闻三人笑语言,羽衣著屐响空山。
非鬼非人意其仙,石扉三叩声清圆。
洞中铿鈜落门关,缥缈入石如飞烟。 -
240.《予来儋耳得吠狗曰乌觜甚猛而驯随予迁合浦过》 宋·苏轼
乌喙本海獒,幸我为之主。
食余已瓠肥,终不忧鼎俎。
昼驯识宾客,夜悍为门户。
知我当北还,掉尾喜欲舞。