-
61.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
62.《洞仙歌·隔年芳信》 清·朱彝尊
隔年芳信,要同衾元夕。
比及归时小寒食。
怅鸭头船返,桃叶江空,端可惜误了兰期初七。
易求无价宝,惟有佳人,绝世倾城再难得。 -
63.《有感》 宋·陈普
后人百事不如古,创立造为难悉数。
一百苟且万千年,一夫阿狥弥九土。
神仙不死岂有之。
起自秦皇并汉武。 -
64.《兰陵王 昨日奉候,知玉体已不恙,轩从?》 元·姚燧
之,上雪崖使君雪崖雪。
玉垒浮云变灭。
蓬婆外、晴白界天,西岭窗涵古今绝。
秦山置下列。 -
65.《偶成》 宋·卫宗武
平生梦不遇邯郸,学道求仙兴已阑。
旋改诗编入新刻,重寻琴谱发清弹。
不惭晚境为寒峻,翻笑当年慕势官。
志业无成年及耄,那知身反误儒冠。 -
66.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
67.《恸立斋先生》 宋·车若水
元元含望久,及是事方新。
四海看更化,皇天忍误人。
多于閒论议,得听古经纶。
岂不怀斯世,吾今爱此身。 -
68.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
69.《和杨廷秀送行》 宋·陆九渊
学粗知方耻为人,敢崇凶貌蚀诚真。
义难阿世非忘世,智不谋身岂误身。
逐遇宽恩犹得禄,归冲腊雪自生春。
君诗正似清风快,及我征帆故起苹。 -
70.《石堂歌》 宋·元在庵主
吾斲石堂无变怪,土缶瓦鼓闲游戏。
一钁相随万事空,十二时中空捉击。
牢捉击,不在三閒前后际。
拍将两手笑呵呵,这个消息不容易。 -
71.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
72.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
73.《飞絮篇》 明·徐桂
江城三月艳阳时,杨花如絮飞参差。
悠悠宛转知谁系,历乱轻盈不自持。
可怜朝散铜池里,可怜暮落章台市。
闲逐游丝去复来,细萦花片低还起。 -
74.《蓝田山石门精舍 ?》 唐·王维
〔英华以前八句另为一首。
注云。
集本二诗共为一首。
〕 -
75.《李杞寺丞见和前篇复用元韵答之》 宋·苏轼
兽在薮,鱼在湖,一入池槛归期无。
误随弓旌落尘土,坐使鞭箠环呻呼。
追胥连保罪及孥,(近屡获盐贼,皆坐同保徙其家。
)百日愁叹一日娱。 -
76.《次王定国韵书丹元子宁极斋》 宋·苏轼
仙人与吾辈,寓迹同一尘,何曾五桨馈,但有争席人。
宁极无常居,此斋自随身。
人那识郗鉴,天不留封伦。
误落世网中,俗物愁我神。 -
77.《次韵子由书王晋卿画山水一首而晋卿和二首》 宋·苏轼
误点故教同子敬,杂篇真欲拟汤休。
陇云寄我山中信,雪月追君溪上舟。
会看飞仙虎头箧,却来颠倒拾遗裘。
(子美诗云:天吴及紫凤,颠倒在短褐。 -
78.《送石赓归宁》 宋·王安石
虚名误长者,邂逅肯经过。
所操十余篇,浩荡决江河。
侧身朝市间,乐少悲惭多。
文章旧所好,久已废吟哦。 -
79.《幽居》 宋·陆游
老子堪咍老转痴,幽居喜及早寒时。
芋魁加糁香出屋,菰首芼羹甘若饴。
颠倒朱黄思误字,纵横黑白戏拈棋。
此怀敢向今人说,骨朽诸贤却见知。 -
80.《有客》 宋·陆游
有客隐华山,学道忘岁月。
灵苗生绝壁,光景中夜发,斸根食之尽,倏尔换金骨。
通籍虎豹阍,日预通明谒,绿章奏封事,误字坐责罚。
後身幸不忘,去日苦飘忽。