-
61.《呈辛稼轩》 宋·刘过
闭门翘足观山睡,松桧郁然云气高。
说梦向人应不信,碧油幢下有旌旄。 -
62.《答曹元章》 宋·刘过
先生修廉隅,日日自惊畏。
老夫寄杯酒,狂亦非所讳。
酸咸虽不同,各自有正味。
切莫对痴人,说梦其词费。 -
63.《湖山堂》 宋·汪元量
高堂寂寞半开门,草没颓墙竹满园。
雨过湖天笼白昼,云归山市锁黄昏。
忘机今古鸥来往,说梦兴亡燕语言。
行尽六桥吟更好,万松岭上一声猿。 -
64.《山居杂诗九十首》 宋·曹勋
闲中每自得,闲意非陆沉。
蚁穴漫说梦,鸥盟谁更寻。
一年记好处,万缘随夙心。
即以洗其劳,清月升层林。 -
65.《寄桃源尉赵谦之》 宋·阳枋
桃源洞口送春归,欲换渔蓑傍钓矶。
火着高林鸦又散,弦鸣中泽雁还飞。
萧萧空雨晨光润,耿耿笼灯夜色微。
休对痴人獃说梦,野花啼鸟恁天机。 -
66.《别王菽俨》 宋·阳枋
值得个中无两重,笑棚傀儡虚牛弄。
水云佳处看回来,少听痴人多说梦。 -
67.《伤逝三首》 宋·赵文
昨日相扶尚自存,今朝痛哭奠清尊。
如何一夜音容隔,便有纷纷说梦魂。 -
68.《次韵吴雅翁秋怀四首》 宋·黎廷瑞
忆昔登王畿,花柳春烂烂。
芳年亲与朋,美酒夜复旦。
参差隔世路,荏苒岁华晏。
荒地芳草平,废殿湿萤暗。
念当吊陈迹,誓以铸门限。
仙人咏城郭,释子说梦幻。
宇宙几秋风,悠悠复何叹。 -
69.《蔷薇花》 宋·董嗣杲
接夏连春秀可夸,东山云月满谁家。
浪埋纖刺翻晴锦,绡缀柔条熨暮霞。
海外有瓶还贮水,亭前无洞可藏花。
多年不拆黄封酒,莫向樽前说梦华。 -
70.《香潭八首》 宋·许月卿
平生不作明河篇,一笑童心尚隐然。
后日视今哀后日,同年而语不同年。
莹清川泽玻璃地,浓淡烟云水墨天。
尽向知人前说梦,何妨句里有婵娟。 -
71.《次韵汪以南閒居漫吟十首》 宋·方回
亿劫日月曜,万古河江流。
惟有人寿短,况不皆白头。
石火仅微吐,草露已遽收。
下士惑齐物,祖述逍遥游。 -
72.《牛头岭下老人》 宋·方回
九十前朝老,髯疏骨亦清。
相形宜老寿,说梦忆升平。
田屋临官道,孙男给递兵。
兴州馘狂贼,曾见捷旗行。 -
73.《访何庵观水陆功德》 宋·陆文圭
山收雨脚云气温,葛藤剌屡穿径人。
精庐桃李花漫山,声钟声绕落花间。
野僧净设伊薄供,译脱西方如说梦。
我方云笑耳不闻,寒窗暮对西山云。 -
74.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
逼人上树拔却梯,推人入井覆却桶。
江湖用此恶心肠,谁云契义金兰重。
怪语颠言,开眼说梦。 -
75.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
兜率天宫初说梦,修多罗藏又谈空。
一人人饱纯陀味,不与寻常至同。
娟娟萝月,瑟瑟松风。
四壁生涯贫彻骨,敌君王富乐无穷。 -
76.《偈颂三十首》 宋·释印肃
如如方契色非空,若也解空空非色。
十二部诠如说梦,百千万佛若空花。
涅槃生死杳无踪,本来面目非非相。
大开喜舍破微尘,了取功勋无尽藏。 -
77.《颂古一○一首》 宋·释子淳
声前一句口如眉,佛祖从来总不知。
昨夜昆仑闲说梦,白头生得黑头儿。 -
78.《偈颂一百二十三首》 宋·释祖钦
天寒人寒,五蕴山头仔细看。
风动幡动,明眼人前休说梦。 -
79.《借正仲韵赋牡丹》 宋·舒岳祥
落阳宫苑地,幻出几花身。
艳色宜当午,开时惜殿春。
管弦非旧国,风雨易愁人。
同是多情客,相逢说梦因。 -
80.《奉和圣制送张说上集贤学士赐宴(赋得回字)》 唐·程行谌
圣主崇文化,锵锵得盛才。
相因归梦立,殿以集贤开。
象系微言阐,诗书至道该。
尧尊承帝泽,禹膳自天来。
礼洽欢逾长,风恬暑更回。
国朝将舜颂,同是一康哉。