-
1.《泛莲观音赞》 宋·释心月
一叶莲舟泛渺瀰,诵观音也戴阿弥。
希奇妙相毫端上,五濁众生知未知。 -
2.《潍县署中寄舍弟墨第一书》 清·郑燮
读书以过目成诵为能,最是不济事。
眼中了了,心下匆匆,方寸无多,往来应接不暇,如看场中美色,一眼即过,与我何与也?千古过目成诵,孰有如孔子者乎?读《易》至韦编三绝,不知翻阅过几千百遍来,微言精义,愈探愈出,愈研愈入,愈往而不知其所穷。
虽生知安行之圣,不废困勉下学之功也。
东坡读书不用两遍,然其在翰林读《阿房宫赋》至四鼓,老吏苦之,坡洒然不倦。 -
3.《观妓人入道二首》 唐·杨巨源
荀令歌钟北里亭,翠娥红粉敞云屏。
舞衣施尽馀香在,今日花前学诵经。
碧玉芳年事冠军,清歌空得隔花闻。
春来削发芙蓉寺,蝉鬓临风堕绿云。 -
4.《题安国观》 唐·卢尚书
夕照纱窗起暗尘,青松绕殿不知春。
君看白首诵经者,半是宫中歌舞人。 -
5.《题安国观》 唐·卢尚书
夕照纱窗起暗尘,青松绕殿不知春。
君看白首诵经者,半是宫中歌舞人。 -
6.《赠日本僧观语孟》 元·孙华孙
日本沙门性颇灵,自携语孟到禅扄。
也知中国尊朱子,不学南方诵墨经。 -
7.《同蔡君谟江邻几观宋中道书画》 宋·梅尧臣
君谟善书能别书,宣献家藏天下无。
宣献既殁二子立,漆匣甲乙收盈厨。
锺王真迹尚可睹,欧褚遗墨非因模。
开元大历名流夥,一一手泽存有余。 -
8.《登泰山日观峰》 宋·梅尧臣
晨登日观峰,海水黄金熔。
浴出车轮光,随天行无踪。
正视刺我目,攒集如剑锋。
照曜万物兴,磨灭万物凶。
草木既无命,必闻石间松。
当时一避雨,安得大夫封。
人而苟不遇,抱简诵六龙。 -
9.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
10.《观音诗》 宋·释契适
慧炬慈航在世间,除昏济险未尝闲。
手擎一穗青丝柳,身倚千层碧玉山。
声满诸天常讽诵,功圆十地绝跻攀。
终求郢妙雕金相,时献香花礼粹颜。 -
11.《持诵维摩诘品作妙伽它赞四首》 明·皇甫濂
敷涂尽种种,诸法亦何常。
菩提植净本,蕴此妙观方。
旋轮众冥息,普我无量光。
求彼意识界,一与颂灯王。
¤ -
12.《持诵维摩诘品作妙伽它赞四首》 明·皇甫濂
意彼空中真,毕竟空是疾。
爱想岂慧摄,权解乃善律。
应观诸法身,生灭孰虚实。
愿奉饶益情,不得起厌逸。
¤ -
13.《送席心斋住白鹤观》 明·王汝章
昔在鸿山遇席谦,长松落雪下飞檐。
道归玉局心逾达,诗到珠宫律更严。
鸾版昼鸣云拥座,龙文夜诵月窥帘。
应思慈母营甘旨,春雨园林笋露尖。 -
14.《留题仙都观》 宋·苏轼
山前江水流浩浩,山上苍苍松柏老。
舟中行客去纷纷,古今换易如秋草。
空山楼观何峥嵘,真人王远阴长生。
飞符御气朝百灵,悟道不复诵《黄庭》。 -
15.《观棋》 宋·陆游
一枰翻覆战枯棋,庆吊相寻喜复悲。
失马翁言良可信,牧猪奴戏未妨为。
白蛇断处真成快,黑帜空时又一奇。
歛付两奁来对酒,泠泠听我诵新诗。 -
16.《丈人观》 宋·陆游
黄金篆书扁朱门,夹道巨竹屯苍云。
崖岭划若天地分,千柱耽耽压其垠。
缨冠肃谒丈人君,广殿空庭吹宝熏。
摩挲画墙手为皲,异哉山夔与土羵。 -
17.《离堆伏龙祠观孙太古画英惠王像》 宋·陆游
岷山导江书禹贡,江流蹴山山为动。
呜呼秦守信豪杰,千年遗迹人犹诵。
决江一支溉数州,至今禾黍连云种。
孙翁下笔开生面,岌嶪高冠摩屋栋。 -
18.《目昏颇废观书以诗记其始时年七十九矣》 宋·陆游
少时业诗书,慕古不自量,晨暮间弦诵,左右纷朱黄。
积书山崇崇,探义海茫茫。
同志三四人,辩论略相当。
落笔辄千言,气欲吞名场。 -
19.《予秋夜观月得疟疾枕上赋小诗自戏》 宋·陆游
贪看霜月步亭皋,不觉寒侵范叔袍。
且倚诵诗驱疟鬼,断无人寄碧腴膏。 -
20.《观书》 宋·杨万里
客从远方至,遗我书一编。
览旧眼全痛,诵新神顿还。
初披愁欲尽,久翫翳不妍。
情知无住处,闵免复竟篇。
庶几槁滓中,或沥腴一涓。
终然寂无获,所获倦且昏。
倦甚得佳睡,犹胜不得眠。