-
81.《夜中起读书戏作》 宋·陆游
发已凋零齿已疏,忍饥白首卧蜗庐。
风声忽轹蓬窗过,夜半呼灯起读书。 -
82.《读经示儿子》 宋·陆游
通经本训诂,讲字极声形。
未尽寸心苦,已销双鬓青。
惧如临战阵,敬若在朝廷。
此是吾家事,儿曹要细听。 -
83.《秋夜读书》 宋·杨万里
稚子慵都睡,先生唤不应。
虫声窗外月,书册夜深灯。
半醉聊今古,千年几废兴。
有怀人未会,不乐我何曾。 -
84.《读梁武帝事》 宋·杨万里
眼见台城作劫灰,一声荷荷可怜哉。
梵王岂是无甘露,不为君王致蜜来。 -
85.《寄题太和丞公沈君公馆亭台四咏·读书台》 宋·杨万里
庭散纸尾骛,窗聚案头萤。
无端循除水,也学夜诵声。 -
86.《书莫读》 宋·杨万里
书诗莫吟。
读书两眼枯见骨,吟诗个字呕出心。
人言读书乐,人言吟诗好,口吻长作秋虫声,只令君瘦令君老。 -
87.《读唐人于濆、刘驾诗》 宋·杨万里
刘驾及于濆,死爱作愁语。
未必真许愁,说得乃尔苦。
一字入人目,蜇出两睫雨。
莫教雨入心,一滴一痛楚。 -
88.《清江何汉英再见于空同读欧阳先生诗感慨为赋》 宋·文天祥
采芝云满山,采檗瀑垂涧。
当年有清徽,为寄南来雁。
雁去人已逝,岁月剨云晏。
流水失声音,西河老忧患。 -
89.《次韵子由舍人先生追读迩英绝句四首》 宋·张耒
天寒书殿晓班清,气爽仙盘瑞露零。
讲罢群公佩声散,一竿宫日转槐庭。 -
90.《读唐书二首》 宋·张耒
二张挟嬖宠,声势各滔天。
蛇鼠依城社,自谓终千年。
天道恶满盈,五龙忽腾骞。
断头谁救汝,猳豚尸道边。 -
91.《读守道诗》 宋·张耒
仁宗之初公有声,一世懦者闻之惊。
日行古义不顾俗,师事孙子传其经。
扫堂捧杖供贱役,侍师之坐随师行。
质疑问道无敢变,当世始知师与生。 -
92.《和陈君仪读太真外传五首》 宋·黄庭坚
扶风乔木夏阴合,斜谷铃声秋夜深。
人到愁来无处会,不关情处总伤心。 -
93.《几复读庄子戏赠》 宋·黄庭坚
蜩化抢榆枋,鹏化抟扶摇。
大椿万岁寿,粪英不重朝。
有待於无待,定非各逍遥。
譬如宿舂粮,所诣岂得辽。 -
94.《考试局与孙元忠博士竹间对窗夜闻元忠诵书声》 宋·黄庭坚
南窗读书声吾伊,北窗见月歌竹枝。
我家白发问乌鹊,他家红妆占蛛丝。 -
95.《耕读轩》 元·王冕
路逢谁家子?背手牵黄犊。
犁锄负在肩,牛角书一束。
辄耕且吟诵,息阴坐乔木。
南山豆苗肥,东皋雨新足。 -
96.《读书》 宋·欧阳修
吾生本寒儒,老尚把书卷。
眼力虽已疲,心意殊未倦。
正经首唐虞,伪说起秦汉。
篇章异句读,解诂及笺传。 -
97.《重读徂徕集》 宋·欧阳修
我欲哭石子,夜开徂徕编。
开编未及读,涕泗已涟涟。
勉尽三四章,收泪辄忻懽。
切切善恶戒,丁宁仁义言。 -
98.《读徂徕集》 宋·欧阳修
徂徕鲁东山,石子居山阿。
鲁人之所瞻,子与山嵯峨。
今子其死矣,东山复谁过。
精魄已埋没,文章岂能磨。 -
99.《镇阳读书》 宋·欧阳修
春深夜苦短,灯冷焰不长。
尘蠹文字细,病眸濮无光。
坐久百骸倦,中遭群虑戕。
寻前顾後失,得一念十忘。 -
100.《读梅氏诗有感示徐生》 宋·欧阳修
子美忽已死,圣俞舍吾南。
嗟吾譬驰车,而失左右骖。
勍敌尝压垒,羸兵当戒严。
凡人贵勉强,惰逸易安恬。