-
201.《沁园春(示诸儿)》 宋·陈著
信书成痴,捱到如今,无生可谋。
奈浑家梦饭,谷难虚贷,长年断肉,菜亦慳搜。
风雨潇潇,江山落落,死又还生春复秋。
八十岁,是这般多活,堪吊堪羞。 -
202.《沁园春(示诸儿)》 宋·陈著
信书成痴,捱到如今,无生可谋。
奈浑家梦饭,谷难虚贷,长年断肉,菜亦慳搜。
风雨潇潇,江山落落,死又还生春复秋。
八十岁,是这般多活,堪吊堪羞。 -
203.《沁园春》 宋·陈人杰
石城之胜,班班在目,而平淮如席,亦横陈樽俎间。
既而北历淮山,自齐安溯江泛湖,薄游巴陵,又得登岳阳楼,以尽荆州之伟观,孙刘虎视遗迹依然,山川草木,差强人意。
洎回京师,日诣丰乐楼以观西湖。
因诵友人“东南妩媚,雌了男儿”之句,叹息者久之。 -
204.《沁园春(和刘潜夫送孙花翁韵)》 宋·刘镇
谁似花翁,长年湖海,蹇驴弊裘。
想红尘醉帽,青楼歌扇,挥金谈笑,惜玉风流。
吴下阿蒙,江南老贺,肯为良田二顷谋。
人间世,算到头一梦,蝼蚁王侯。 -
205.《玲珑四犯》 宋·李从周
初拨琵琶,未肯信,知音真个稀少。
尽日芳情,萦系玉人怀抱。
须待化作杨花,特地过、旧家池沼。
想绮窗、刺绣迟了,半缕茜茸微绕。 -
206.《括酹江月》 宋·林正大
泛舟赤壁,正风徐波静,举尊属客。
渺渺予怀天一望,万顷凭虚独立。
桂桨空明,洞箫声彻,怨慕还凄恻。
星稀月淡,江山依旧陈迹。 -
207.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
208.《六州歌颂》 宋·王野
龙蟠虎踞,今古帝王州。
水如淮,山似洛,凤来游。
五云浮。
宇宙无终极,千载恨,六朝事,同一梦休。 -
209.《绛都春》 宋·陈郁
晴天媚晓。
正禁苑乍暖,莺声娇小。
柳拂玉阑,花映朱帘韶光早。
熙朝多暇舒长昼。 -
210.《凤凰台上忆吹箫(耒阳至节戏呈同官)》 宋·侯置
玉管灰飞,云台珥笔,东君飚驭将还。
又正是、霜花□剪,梅粉初干。
窈窕红窗髻影,添一线、组绣工闲。
潇湘好,雪意尚遥,绿占群山。 -
211.《凤凰台上忆吹箫(耒阳至节戏呈同官)》 宋·侯置
玉管灰飞,云台珥笔,东君飚驭将还。
又正是、霜花□剪,梅粉初干。
窈窕红窗髻影,添一线、组绣工闲。
潇湘好,雪意尚遥,绿占群山。 -
212.《人雁吟》 元·张翥
雁飞渡江谋稻梁,江人趁熟亦渡江。
雁下江中唼苹藻,人饥尽属江中央。
天长水阔罗网多,无衣无食可奈何?
人声未断雁声起,弃儿呱呱道傍死。
不见雁春还北飞,人今去此将何之。
叹息人穷不如鸟,何日相随如雁归。 -
213.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
214.《大道之行也》 先秦·佚名
大道之行也,天下为公,选贤与能,讲信修睦。
故人不独亲其亲,不独子其子,使老有所终,壮有所用,幼有所长,矜、寡、孤、独、废疾者皆有所养,男有分,女有归。
货恶其弃于地也,不必藏于己;力恶其不出于身也,不必为己。
是故谋闭而不兴,盗窃乱贼而不作,故外户而不闭,是谓大同。 -
215.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
216.《隆中对》 魏晋·陈寿
亮躬耕陇亩,好为《梁父吟》。
身长八尺,每自比于管仲、乐毅,时人莫之许也。
惟博陵崔州平、颍川徐庶元直与亮友善,谓为信然。
时先主屯新野。 -
217.《前出师表》 两汉·诸葛亮
先帝创业未半而中道崩殂,今天下三分,益州疲弊,此诚危急存亡之秋也。
然侍卫之臣不懈于内,忠志之士忘身于外者,盖追先帝之殊遇,欲报之于陛下也。
诚宜开张圣听,以光先帝遗德,恢弘志士之气,不宜妄自菲薄,引喻失义,以塞忠谏之路也。
宫中府中,俱为一体;陟罚臧否,不宜异同。 -
218.《曹刿论战》 先秦·左丘明
十年春,齐师伐我。
公将战。
曹刿请见。
其乡人曰:“肉食者谋之,又何间焉?”刿曰:“肉食者鄙,未能远谋。 -
219.《愚公移山》 先秦·列御寇
太行、王屋二山,方七百里,高万仞。
本在冀州之南,河阳之北。
北山愚公者,年且九十,面山而居。
惩山北之塞,出入之迂也。 -
220.《鸿门宴》 两汉·司马迁
沛公军霸上,未得与项羽相见。
沛公左司马曹无伤使人言于项羽曰:“沛公欲王关中,使子婴为相,珍宝尽有之。
”项羽大怒曰:“旦日飨士卒,为击破沛公军!”当是时,项羽兵四十万,在新丰鸿门;沛公兵十万,在霸上。
范增说项羽曰:“沛公居山东时,贪于财货,好美姬。