-
81.《排闷》 宋·陆游
造物冥冥中,与我无一面,不知获罪由,动辄被诃遣;又若哀其愚,救以药瞑眩。
我亦揣此心,安受不敢怨。
中间戍蜀汉,十载困邮传。
骑壒蒙陇干,阵云暗秦甸,齎粮杂沙墋,掬水以三咽,传烽东骆谷,倏忽若流电。 -
82.《再寄》 宋·宋祁
铃下呼儿破锦鳞,新篇遗我故情亲。
铩鸾遂有翻飞日,行苇应无践履人。
谗毒未销须刮骨,上恩难报止沾巾。
夫君何事材为累,短褐征衣拥塞尘。 -
83.《滕子京魏介之二同年相访丹阳郡》 宋·范仲淹
长江天下险,涉者利名驱。
二公访贫交,过之如坦途。
风波岂不恶,忠信天所扶。
相见乃大笑,命歌倒金壶。 -
84.《留山间种艺十绝》 宋·刘克庄
谗言自昔架空虚,薏苡非珠偶似珠。
半夜庭中金屑满,老夫明日费分疏。 -
85.《五和》 宋·刘克庄
少时弓旌频招呼,北走淮水东陪都。
行衡周览楚峰秀,游桂颇笑秦城愚。
簪山带水虽绝境,羊肠鱼腹真畏涂。
南辕亦涉尉佗境,乌睹所谓阳燧珠。 -
86.《四贤一不肖诗·右高若讷》 宋·蔡襄
人禀天地中和生,气之正者为诚明。
诚明所锺皆贤杰,从容中道无欹倾。
嘉谋谠论范京兆,激奸纠缪扬王庭。
积羽沈舟毁销骨,正人夫从奸者朋。 -
87.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
88.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
89.《挽吴丞相》 宋·胡寅
追念宣和国势孤,上公元宰导人谀。
妖氛已觉前星暗,皇泽宁论少海枯。
谁谓玉华传玉座,共知青琐伏青蒲。
谗言一发堪流涕,祸在同升有鄙夫。 -
90.《王提刑挽词》 宋·楼钥
二广外台首,威棱著一门。
志期诸郡肃,忍见匹夫冤。
奋系犹鹰鸷,兴谗有兔爰。
投閒了无恨,此意与谁论。 -
91.《戊戌二月十日京湖袁总郎以堂帖至有诏复除户》 宋·岳珂
昼长欹枕酣春卧,剥啄敲门惊梦破。
双旗健步衣正黄,爵罗骇见久未尝。
泥紫一封芹诏香,王人繭牌亲遣将。
老夫五年坐奇谤,身则渔樵志犹壮。 -
92.《肇庆府倅王庚应平反广府帅司冤狱诗以纪其事》 宋·李昴英
人生与地间,本是同胞出。
贵贱与贤愚,分殊而理一。
上帝立君师,朝廷设官职。
凡百有司存,各欲尽其责。 -
93.《逐妇吟》 宋·何梦桂
妾生不辰兮命孤奇,妾嫁夫君兮尚髫垂。
被谗放逐兮,妾不复归。
欲出门兮,心重悲。
心重悲,非别离。
夫与姑,命相依。
原姑谨携持,山有豺狼水有螭。 -
94.《题九歌图》 宋·章甫
大夫放逐沅湘滨,尝作九歌祠鬼神。
鬼神幽远不可见,肴酒芬芳犹福人。
餐菊佩兰君不识,从彼谗人为鬼蜮。
楚江呜咽楚云愁,坐对此图三叹息。 -
95.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。