-
241.《靖安八咏》 明·古春兰公
陈桧昔闻后庭花,今见祯明桧。
双剑列雌雄,每与风雨会。
艮岳莫可移,夜挟惊霆坏。
至今左纽枝,老气发光彩。 -
242.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
243.《铁拄杖(并叙)》 宋·苏轼
柳真龄字安期,闽人也。
家宝一铁拄杖,如ω栗木,牙节宛转天成,中空有簧,行辄微响。
柳云得之浙中,相传王审知以遗钱镠,镠以赐一僧。
柳偶得之以遗余,作此诗谢之。 -
244.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。 -
245.《读李益诗》 宋·贺铸
君虞兴圣孙,诗律早专美。
乐府度新声,宫酺奉天子。
鲜风猎兰苕,华月濯桃李。
独有连眉郎,才称劣相比。 -
246.《史尉还乌程》 宋·梅尧臣
与君去年别,君来竟悲喜。
乘马夜访君,备陈昔行李。
五月辞吴中,六月渡扬子。
七月行丧妻,是月子又死。 -
247.《和永叔柘枝歌》 宋·梅尧臣
渔阳三叠音隆隆,红蕖乱坼当秋风。
披香拥雾出妖嫮,妩眉壮发翩惊鸿。
锵锵杂佩离芳渚,珠帽红靴振金缕。
相迎垂手势如倾,障袂倚歌词欲吐。 -
248.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
249.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
250.《纪关陇》 宋·郑刚中
十载三光分,号令南北阻。
四达礼义乡,限碍成蛮楚。
帝王岂无真,社稷固有主。
欃枪不待射,避路过河浒。 -
251.《寄范建康》 宋·赵蕃
平生闻石湖,谓是千载人。
去年此何缘,乃获身造门。
公盖廊庙贵,我乃裋褐贫。
既以宾客见,复叨尊俎陈。 -
252.《同成父过章泉用前韵示之》 宋·赵蕃
频年尽室依此行,意谢侏儒奉囊粟。
今当舍竹去作吏,竹为嘿嘿如抱辱。
嗟我作吏岂俗徒,虽非计然念则熟。
如闻西江之水深无底,可以濯缨仍濯足。 -
253.《送游吏部赴召》 宋·魏了翁
天马周流不停策,青龙挂空山无色。
区中物物见根柢,岁年滔滔逐流水。
籲于求归归未获,客里随人送行客。
鏦金伐鼓行清秋,江头组练云如稠。 -
254.《乌夜啼》 宋·周文璞
何人弹阮咸,故故轻手摘。
弹作乌夜啼,此意我所恻。
南朝有帝子,作牧号侯伯。
着身疑嫌间,生意日逼仄。 -
255.《正字南仲祭诗》 宋·周文璞
昭阳作噩冬,愁云凝上苍。
我堕豀谷底,卤莽闻公丧。
哲人困中寿,颇谓告者狂。
继执邸吏符,踯蹢抽肝肠。 -
256.《再次韵因索纸笔》 宋·方岳
谁何扣门声啄木,踏雪逢迎寒起粟。
诗筒过我捷於羽,墨滑岂供貂尾续。
云锵孤响落琼璈,顿觉闻韶不知肉。
胆惊强韵娄吐舌,春溢长笺手几缩。 -
257.《石鼓歌》 明·李东阳
昔闻石鼓在太学,鼓形穹窿石荦嶨。
髫年释褐随班行,未识研覃与扬搉。
始官翰林岁分献,晚以代祀观尤数。
我思古人不可见,健笔雄词两超卓。 -
258.《寄曹嘉父》 宋·王洋
广陵随家天子都,背负巨海襟江湖。
江分青山湖献白,梁宋千里传膏腴。
朱坊琼园玩月夜,谷林九曲秋阳徂。
奇辞巧语不可极,盛事往往开天衢。 -
259.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。 -
260.《汉武帝杂歌三首》 唐·韦应物
汉武好神仙,黄金作台与天近。
王母摘桃海上还,感之西过聊问讯。
欲来不来夜未央,殿前青鸟先回翔。