-
61.《酬刘员外月下见寄》 唐·章八元
夜凉河汉白,卷箔出南轩。
过月鸿争远,辞枝叶暗翻。
独谣闻丽曲,缓步接清言。
宣室思前席,行看拜主恩。 -
62.《酬马大夫以愚献通草茇葜酒感通拔二字因而寄别之作》 唐·刘禹锡
泥沙难振拔,谁复问穷通。
莫讶提壶赠,家传枕曲风。
成谣独酌后,深意片言中。
不进终无已,应须荀令公。 -
63.《酬乐天见贻贺金紫之什》 唐·刘禹锡
久学文章含白凤,却因政事赐金鱼。
郡人未识闻谣咏,天子知名与诏书。
珍重贺诗呈锦绣,愿言归计并园庐。
旧来词客多无位,金紫同游谁得如。 -
64.《酬乐天见贻贺金紫之什》 唐·刘禹锡
久学文章含白凤,却因政事赐金鱼。
郡人未识闻谣咏,天子知名与诏书。
珍重贺诗呈锦绣,愿言归计并园庐。
旧来词客多无位,金紫同游谁得如。 -
65.《武陵书怀五十韵》 唐·刘禹锡
西汉开支郡,南朝号戚藩。
四封当列宿,百雉俯清沅。
高岸朝霞合,惊湍激箭奔。
积阴春暗度,将霁雾先昏。 -
66.《和牛相公题姑苏所寄太湖石兼寄李苏州》 唐·刘禹锡
震泽生奇石,沉潜得地灵。
初辞水府出,犹带龙宫腥。
发自江湖国,来荣卿相庭。
从风夏云势,上汉古查形。 -
67.《晚雪吟》 唐·孟郊
贫富喜雪晴,出门意皆饶。
镜海见纤悉,冰天步飘飖.
一一仙子行,家家尘声销。
小儿击玉指,大耋歌圣朝。 -
68.《奉报翰林张舍人见遗之诗》 唐·孟郊
百虫笑秋律,清削月夜闻。
晓棱视听微,风剪叶已纷。
君子鉴大雅,老人非俊群。
收拾古所弃,俯仰补空文。 -
69.《送李翱习之》 唐·孟郊
习之势翩翩,东南去遥遥。
赠君双履足,一为上皋桥。
皋桥路逶迤,碧水清风飘。
新秋折藕花,应对吴语娇。 -
70.《寿安西渡奉别郑相公》 唐·孟郊
洛河向西道,石波横磷磷。
清风送君子,车远无还尘。
春别亦萧索,况兹冰霜晨。
零落景易入,郁抑抱难申。 -
71.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
72.《秋堂夕》 唐·元稹
炎凉正回互,金火郁相乘。
云雷时交构,川泽方蒸腾。
清风一朝胜,白露忽已凝。
草木凡气尽,始见天地澄。 -
73.《秋堂夕》 唐·元稹
炎凉正回互,金火郁相乘。
云雷时交构,川泽方蒸腾。
清风一朝胜,白露忽已凝。
草木凡气尽,始见天地澄。 -
74.《采桑》 唐·张祜
自古多征战,由来尚甲兵。
长驱千里去,一举两番平。
按剑从沙漠,歌谣满帝京。
寄言天下将,须立武功名。 -
75.《采桑》 唐·张祜
自古多征战,由来尚甲兵。
长驱千里去,一举两番平。
按剑从沙漠,歌谣满帝京。
寄言天下将,须立武功名。 -
76.《往年随故府吴兴公夜泊芜湖口今赴官西去…因成十六韵》 唐·杜牧
南指陵阳路,东流似昔年。
重恩山未答,双鬓雪飘然。
数仞惭投迹,群公愧拍肩。
驽骀蒙锦绣,尘土浴潺湲。 -
77.《升平词十首(乐府作升平乐)》 唐·薛能
瑞气绕宫楼,皇居信上游。
远冈连圣祚,平地载神州。
会合皆重译,潺湲近八流。
中兴岂假问,据此自千秋。 -
78.《秋夕文宴得遥字》 唐·皮日休
啼螀衰叶共萧萧,文宴无喧夜转遥。
高韵最宜题雪赞,逸才偏称和云谣。
风吹翠蜡应难刻,月照清香太易消。
无限玄言一杯酒,可能容得盖宽饶。 -
79.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
80.《咸通中始闻褚河南归葬阳翟是岁上平徐方…成二十韵》 唐·唐彦谦
册府藏馀烈,皇纲正本朝。
不听还笏谏,几覆缀旒祧。
咫尺言终直,怆惶道已消。
泪心传位日,挥涕授遗朝。