-
201.《秀实再以前韵宠惠佳谨再次元韵》 宋·王洋
名利世所重,焦烂以为期。
出处不自由,语默多因时。
陈侯有馀佞,又以传其儿。
苏秦掉颊舌,代厉俱诡随。 -
202.《仆近还舍似一篇饷秀实蒙以两篇见酢谨用前韵》 宋·王洋
春行日日度芳林,僧梦回看午转阴。
闲喜林塘多静态,忙输蜂蝶见花心。
三杯酒后逢人醉,几首诗多取意吟。
惭愧孟郊三百首,何人收拾荐薰琴。 -
203.《伯琬明府年兄和予致字韵诗举英石见遗谨次来》 宋·喻良能
久闻英石空流涎,意欲得之无力致。
士衡东头富玲珑,染指独许尝鼎味。
明窗净几拂蛛尘,尤物定自能移人。
报惠惭无百金寿,赠公相好无时朽。 -
204.《伯琬明府年兄和予致字韵诗举英石见遗谨次来》 宋·喻良能
公家一峰如终南,须信是中有佳致。
对之忘饥亦忘愁,岂待声色兼臭味。
嗜好萧然迥出尘,同年要是我辈人。
世间何物如石寿,墨妙与之俱不朽。 -
205.《逆旅主人家园木犀始开谨辍两握副以二绝句驰》 宋·曾丰
一段月中秋气清,沦枝浃叶况精英。
学人鼻观饱参罢,七窍通融四体轻。 -
206.《逆旅主人家园木犀始开谨辍两握副以二绝句驰》 宋·曾丰
月里秋犹未满机,人间风露发其微。
悬知朱墨长生睡,急诏黄香略解围。