-
101.《谨和老人罗山》 宋·洪咨夔
自铸铁成错,谁吹灰使然。
俗情床上下,野趣蜜中边。
花艳明光锦,苔痕白打钱。
醉翁诗板在,山莫放童颠。 -
102.《谨和老人明朝中春二首》 宋·洪咨夔
田夫野老布长衫,郊外相逢与共谭,一把年会将望六,九分春色又过三。
竹鸡绝叫茶生笋,梅子微酸酒熟蓝。
流转风光无间断,此身元与化功参。 -
103.《谨和老人明朝中春二首》 宋·洪咨夔
淡黄深碧上春衫,无限春怀岂易谭。
随手去来拈放一,到头得失暮朝三。
日烘花气通玄牝,雨洗山光涨蔚蓝。
熟听五更晴哢好,不须多恨罢朝参。 -
104.《谨和老人秋日遣怀》 宋·洪咨夔
郁郁年来亦欲东,穷魔挥斥欠天蓬。
得甜自喜皆花蜜,与苦相忘独蓼虫。
张望红粳新作业, -
105.《谨和老人秋日遣怀》 宋·洪咨夔
柴桑青菊旧家风。
邻翁强解人间事,数问牛轓甚日熊。 -
106.《谨和老人雪晴》 宋·洪咨夔
云屏九折跨三休,公欲行春雪不愁。
逗暖流澌鸣暗谷,送晴倒景漾层楼。
似无似有草痕动,半落半开花气浮。
婆饼焦声林外起,便从野渡唤横舟。 -
107.《参政李公以勤谨和缓励后学江宪益以公廉忠信》 宋·洪咨夔
百一聚一车,百行根一诚。
反身物皆备,动与诚俱行。
勤如毂下转,谨如轼前横。
和缓以将之,辔舞锡鸾鸣。 -
108.《次李公谨美人行见寄》 宋·洪咨夔
梨花深寂杨花闲,雨鸠晴鸠两关关。
越王楼下春事繁,有美一人心独丹。
欲往从之厚我颜,无绣段兮为君欢。
子规夜嗥斗阑干,江草碧色江波漫。 -
109.《谨和老人初冬即事》 宋·洪咨夔
莫怒狙公赋茅悭,万缘一定不容干。
老便窗下迷离暖,醉爱尊前郭索寒。
屑玉晨光明沆瀣,流珠夜气郁兰玕。
但能饱吃长年饭,射虎南山有分看。 -
110.《谨和老人赋梅》 宋·洪咨夔
寄得江南驿信来,窥来映水几枝开。
形容绮语空能絮,酬答芳心总已灰。
厌旧趋新和粉染,夺真弄假点酥裁。
纷纷儿女春风恼,却笑诗翁醉打隈。 -
111.《谨和老人官山看高子厚修墓》 宋·洪咨夔
秋风问讯老芙蕖,靖节前行后阿舒。
缓策稳过金络马,小烹佳胜蔗浆厨。
何荣何辱人千古,谁是谁非冢一区。
遇着好花随处醉,莫醉他屋与吾庐。 -
112.《谨和老人九日》 宋·洪咨夔
楼头独立夕阳西,摇落高风万木嘶。
人自官刍衔马口,我方社酒荐豚蹄。
一尘不首青铜镜,万法皆空黑漆篦。
节后龙山应更好,秋光拍满锦障泥。 -
113.《谨和老人莲桂二绝》 宋·洪咨夔
点破秋光数叶荷,水清时见小鱼过。
渟涵风露三更足,收拾江湖万顷多。 -
114.《谨和老人莲桂二绝》 宋·洪咨夔
捣成一百八丸黄,入手能令热恼凉。
金粟如来身已化,蕊珠仙子骨犹香。 -
115.《谨和老人古砚韵》 宋·洪咨夔
破坏憨僧衲,凹欹漫叟洼。
吐气头缩蜃,淡月口呿蟆。
宫{左女右监}愁难捧,堂胥怒可挝。
莫贪濡笔利,浪草侍中麻。 -
116.《谨和老人欲还故庐》 宋·洪咨夔
飕飕破屋小青裯客枕频年寄道周。
行止非人真可笑,穷通有命尚何愁。
春风旧垒双飞燕,宿雨新巢百拙鸠。
信是还家贫亦好,德人何处不天游。 -
117.《甲辰寒日游公谨园池》 宋·蔡襄
二月名园蓊郁青,为怜佳节此閒行。
偶因觞咏心远适,暂离尘埃眼倍明。
风静落花深一寸,日迟啼鸟度千声。
主公高意何须道,芳物於人自有情。 -
118.《谨赠司寇淮南公诗》 南北朝·庾信
危邦久乱德。
天策始乘机。
九河闻誓众。
千里见连旗。 -
119.《累蒙周开祖使君贬示佳章才拙思荒愧不能报谨》 宋·毛滂
居士称陆莲,香山本流亚。
舌端元和风,吹倒两鲍谢。
游戏笔砚间,盘礴湖山下。
过眼尽诗材,有欲天必借。 -
120.《崔申之以诗为别苏明父郭逢叔各有和章谨复用》 宋·葛立方
露章沥血上彤墀,蝼蚁虽微愿弗违。
韫迹正惭高士传,离群却恐小人归。
身同玄豹雾中隐,目送孤鸿天际飞。
丹灶素书今好在,临风忆子话精微。