-
41.《和谢舍人洊震》 宋·梅尧臣
盛夏万物当长养,骄阳不雨谁为忧。
天无纤云野赬色,草木焦卷如经秋。
南阳太守自引咎,不以天时为怨尤。
斋精洁虑祠望内,僚属奔从无停輈。 -
42.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
43.《绿竹引赐都督孙忠》 明·朱瞻基
蓟门八月霜华浓,何时种竹能成丛。
凤城之阳禁苑东,琅玕万树凌青空。
光摇太液波心月,高出三山顶上松。
祥飚拂拂来天上,鸣金戛玉声玲珑。 -
44.《天申万寿宫》 宋·岳珂
湖{左氵右父}溪边春草青,张公洞下泉泠泠。
两行松桧列旌纛,中有金堂开福庭。
壮哉神力出杳冥,楼观矗立排岩扃。
焜煌金碧俨相照,刻石犹纪唐朝铭。 -
45.《题思禅寺上方》 唐·独孤及
溪口闻法鼓,停桡登翠屏。
攀云到金界,合掌开禅扃。
郁律众山抱,空濛花雨零。
老僧指香楼,云是不死庭。 -
46.《终南山二十韵》 唐·李洞
关内平田窄,东西截杳冥。
雨侵诸县黑,云破九门青。
暂看犹无暇,长栖信有灵。
古苔秋渍斗,积雾夜昏萤。 -
47.《解蝶躞(吕倩倩吹笛)》 宋·杨无咎
金谷楼中人在,两点眉颦绿。
叫云穿月,横吹楚山竹。
怨断忧忆因谁,坐中有客,犹记在、平阳宿。
泪盈目。 -
48.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
49.《寄谢师直》 宋·梅尧臣
忆同仲春月,冒雨过穰亭。
聊酌山酒别,独吟夜灯青。
明朝上岭路,群岫张云屏。
忽入川谷秀,固非平生经。 -
50.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
51.《锦山自杭来诗呈乡曲共举月集》 宋·卫宗武
岁月易以迈,羲娥不停旋。
忆昔聚嬉戏,缟发今盈颠。
日往而月来,壮逝老至焉。
交情贵浃洽,良辰忍弃捐。 -
52.《寄梅坡》 宋·蒲寿宬
乔木耸下翠,好鸟鸣嘤嘤。
岂不爱吾庐,感此求友声。
独酌歌停云,怀人泪如倾。
昔我柴桑翁,五柳贫亦荣。 -
53.《代赋三十韵呈李果州》 宋·刘宰
退之抗表出潮阳,高风万世为美谈。
衡开云气偶然尔,浪占显晦吾所惭。
皇华使者课第一,诏归台省陪朝参。
献疏岂止一痛哭,引去自言七不堪。 -
54.《华山西冈游赠隐玄叟》 唐·顾况
群峰郁初霁,泼黛若鬟沐。
失风鼓唅呀,摇撼千灌木。
木叶微堕黄,石泉净停绿。
危磴萝薜牵,迥步入幽谷。
我心寄青霞,世事惭苍鹿。
遂令巢许辈,于焉谢尘俗。
想是悠悠云,可契去留躅。 -
55.《竹》 唐·张南史
竹,竹。
披山,连谷。
出东南,殊草木。
叶细枝劲,霜停露宿。
成林处处云,抽笋年年玉。
天风乍起争韵,池水相涵更绿。
却寻庾信小园中,闲对数竿心自足。 -
56.《山路偶兴》 唐·白居易
筋力未全衰,仆马不至弱。
又多山水趣,心赏非寂寞。
扪萝上烟岭,蹋石穿云壑。
谷鸟晚仍啼,洞花秋不落。 -
57.《题茶山(在宜兴)》 唐·杜牧
山实东吴秀,茶称瑞草魁。
剖符虽俗吏,修贡亦仙才。
溪尽停蛮棹,旗张卓翠苔。
柳村穿窈窕,松涧渡喧豗. -
58.《满庭芳》 宋·葛长庚
鼎用乾坤,药须乌兔,恁时方炼金丹。
水中虎吼,火里赤龙蟠。
兑是况铅震汞,自元谷、上至泥丸。
些儿事,坎离复垢,返老作童颜。 -
59.《悲愤诗》 魏晋·蔡琰
嗟薄祜兮遭世患。
宗族殄兮门户单。
身执略兮入西关。
历险阻兮之羗蛮。 -
60.《菩萨蛮 题李溉之词卷》 元·王沂
大明湖上秋容暮。
风烟杖屦时来去。
说与病维摩。
可人秋水呵。
自书盘谷序。
和了停云句。
把酒为君歌。
济南名士多。