-
61.《和杜老人龙门寺题宝界东柱》 宋·刘黻
招提有宿缘,坐此豁心境。
风来松寄声,月过竹移影。
殿依鲤石古,井汲龟泉冷。
究竟定慧门,如何日三省。 -
62.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
63.《同张文焕过吴式贤二十六韵》 宋·方回
退居乏晤语,蒿莱医荆扉。
闉闍一以出,秋色饶清辉。
东鲁有名士,勋厌常旂。
欢言拨簿领,宿约寻郊圻。 -
64.《月夜听琴歌》 宋·释文珦
石床定起夜方中,为豁幽兴开房栊。
吴天洁净无云踪,万时三色磨青铜。
明月皎皎行虚空,穿松透竹光玲珑。
猛虎忽啸茅屋东,林树叶叶皆生风。 -
65.《孤雁》 宋·舒岳祥
忧心悄悄睡示能,开门看月一片冰。
窍木相磨作鬼语,冻星入牖如萤青。
孤雁哀号向何处,老夫掩耳不欲听。
尔从沙场经万里,昔时系书达天子。 -
66.《缘识》 宋·宋太宗
逍遥我命在玄穹,鹤宿霞栖景致中。
自得安宁兼养道,更将利益屏群雄。
渊深引古知今用,劈斫区分尽可通。
和畅五音从豁达,乾坤之霭溟蒙。 -
67.《逍遥咏》 宋·宋太宗
逍遥我命在玄穹,鹤宿霞栖景致中。
自得安宋兼养道,更将利益屏群雄。
渊深引古知今用,劈斫区分尽可通。
和畅五音从豁达,乾坤之内霭溟蒙。 -
68.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
69.《和楼尚赋赵大资大资重楼柏梁体》 宋·孙应时
浙中岩壑天下雄,越绝宛委吴穹窿。
钟奇角秀劳神工,复有四明冠南东。
云南云北森横纵,仟圣所宅光葱珑。
公楼极览面面同,江霏海日开冥濛。