-
41.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
42.《癸卯闰三月十九日奉旨代祠宝公遇环中子于山》 明·陶安
不出圆悟关,已入清净境。
长松闭虚岩,阒坐吊孤影。
我行宝珠林,闻君万缘屏。
意将叩玄奥,未敢辄呼警。 -
43.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
44.《龙山补亡》 宋·苏轼
征西天府,重九令节。
驾言龙山,宴凯群哲。
壶歌雅奏,缓带轻帢。
胡为中觞,一笑粲发。 -
45.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
46.《题径山凌霄庵》 宋·范成大
峰头非尘寰,一舍谁所茏。
轩眉玉霄近,按指沙界豁。
万山纷累块,众水眇聚沫。
来云触石回,去鸟堕烟没。
向无超俗缘,兹路讵可越。
偕行木上坐,同我证解脱。 -
47.《晨起》 宋·陆游
齿豁不可补,发脱无由栽,清晨明镜中,老色苍然来。
余年亦自惜,未忍付酒杯。
抽架取我书,危坐阖复开。
万世见唐尧,夔龙获亲陪。
寥寥三千年,气象挽可回。
岂以七尺躯,顾受世俗哀?道在无不可,廊庙均蒿莱。 -
48.《自勉》 宋·陆游
曩岁读隐书,妄意慕陶葛,芝房及乳石,日夜躬采掇。
飞举固未能,死籍或可脱。
那知事大谬,发齿将秃豁。
神僊岂弃汝,正坐自迂阔。
余年尚努力,勿待烛见跋。 -
49.《齿落》 宋·陆游
昔闻少陵翁,皓首惜堕齿。
退之更可怜,至谓豁可耻。
放翁独不然,顽顿世无比,齿摇忽脱去,取视乃大喜。
譬如大木拔,岂有再安理。
咀嚼浩无妨,更觉彘肩美。 -
50.《村居遣兴》 宋·陆游
野堂疏豁近江皋,喜见南山秋气高。
野外渐寒群木脱,草根薄暮百虫号。
筑陂浚畎更相勉,伐荻劙桑敢爱劳。
亦念耄荒当自佚,欲将世业付儿曹。 -
51.《夜登城楼》 宋·陆游
上天何苍苍,四序浩旋斡。
异哉今年热,炊鬻不可活。
夜分睡复起,摇箑腕欲脱。
强登城西楼,月露渺空阔。 -
52.《郑县宿陶太公馆中赠冯六元二》 唐·王昌龄
儒有轻王侯,脱略当事务。
本家蓝田下,非为渔弋故。
无何困躬耕,且欲驰永路。
幽居与君近,出谷同所骛。 -
53.《沧浪亭》 宋·欧阳修
子美寄我沧浪吟,邀我共作沧浪篇。
沧浪有景不可到,使我东望心悠然。
荒湾野水气象古,高林翠阜相回环。
新篁抽笋添夏影,老◇乱发争春妍。 -
54.《病中代书奉寄圣俞二十五兄》 宋·欧阳修
忆君去年来自越,值我传车催去阙。
是时新秋蟹正肥,恨不一醉与君别。
今年得疾因酒作,一春不饮气弥劣。
饥肠未惯饱甘脆,九虫寸白争为孽。 -
55.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
56.《题邵武军泰宁县叶恪循道清风楼》 宋·晁说之
叶公贤父子,清风何奕奕。
爱彼清风好,危楼高百尺。
来从玉宇远,照衣光可掷。
桂叶尚飘飘,蕙草下袭袭。 -
57.《甲午雪》 宋·王令
平居汩汩喜自堕,万事过目不省窥。
一年南北两见雪,未始把笔成一诗。
朝看气象浩茫昧,夜归瞑想通幽疑。
梦乘虚空谒帝所,砆礩象柱承琼榱。 -
58.《与张仲巽游善护院》 宋·韩维
高城面修涂,呀豁若箕口。
铅石释子庐,苍柏荫庭牖。
翘翘幕中彦,疏怀脱喧垢。
结辔游禅扃,弹弦栾嘉友。 -
59.《冬日同仲巽及府寮游万寿寺》 宋·郑獬
峻阜如蟠虹,蓄泄气象灵。
绀宇隐红树,缭若画在屏。
联骑转城角,沙步俯回汀。
野寺对寒水,白壁敞云扃。 -
60.《送董伯玉造朝改秩》 宋·吴芾
之子久言别,今秋忽此来。
访我湖山上,连月相追陪。
和诗动盈轴,举酒必昼罍。
使人增眼明,顿觉忘衰颓。