-
81.《次韵孙兴宗秋怀》 宋·王之道
秋山赫赫明丹枫,秋天隐隐分玄鸿。
不知眼界阔多少,九华突兀撑晴空。
嗟予老病百事懒,谁能强勉追儿童。
读书既苦齿多豁,属文益觉心如蓬。 -
82.《元宵怀都城简胡令俊民时胡连夕在告》 宋·朱翌
天豁晴光合,檐收雪汗乾。
灯期欣在候,火令不为难。
方喜春风动,犹怜暮色寒。
仙晨今夜乐,帝所旧年观。 -
83.《赠贾麟》 宋·强至
贾君貌古文章老,虬髯铺胸犀插脑。
戏夸才力惊众人,谈笑千篇笔端扫。
酒酣座上披天真,铲去崖岸露怀抱。
今年礼部更新书,续诏九州登俊造。 -
84.《晨钟动雷池望日》 宋·张栻
浮气列下陈,天净澄秋容。
朝暾何处升,偏偏认微红。
须臾眩众采,阊阖开九重。
金钲忽涌出,晃荡浮双瞳。
乾坤豁呈露,群物光芳中。
谁知雷池景,乃与日观同。
徒倾葵藿心,再拜御晓风。 -
85.《再游福溪岩赠主僧》 宋·陈造
山路细萦蛇,欹危讶泛槎。
幽人肯假榻,倦客似还家。
柏径初轩豁,筠窗更静嘉。
饥肠如作苦,斋鼓恰停挝。 -
86.《题岳阳楼》 宋·冯时行
洞庭涵浸八百里,岳阳楼高跨湖尾。
天空地迥豁疏襟,有客临风来徙倚。
是时穷冬天气昏,惨淡愁杀湘君魂。
层栏半落烟氛外,浩荡犹恐旋乾坤。 -
87.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
88.《游护圣寺分韵得共字》 宋·李流谦
散员绳检宽,暇日得放纵。
天明风发屋,飞盖怯掀弄。
朋簪诺已宿,驾言盍不勇。
幽禅远城郭,伉壮塔庙涌。 -
89.《曾吏部寿诗集老杜句》 宋·楼钥
刺史诸侯贵,春城海水边。
层城临媚景,水合数百源。
山色佳有余,云门吼瀑泉。
游山忆谢公,频游任履穿。 -
90.《赤松即景》 宋·王柏
平生百虑懒,尚有丘壑心。
佳哉二三友,歃盟同幽寻。
壮怀豁虚旷,玄宫穷邃深。
时方酿薄暑,万绿张云岑。 -
91.《和立斋荔子楼韵》 宋·王柏
我久抱离索,加子忧患薰。
血气日以耗,话别难为情。
之子行迈迈,征车从仁兄。
闽岭在何处,目断遮行云。 -
92.《题蕺山僧竹阁》 宋·周弼
高阁俯人世,越香清古岑。
林表山烟薄,竹多苔色深。
露笋翻晓箨,云房生昼阴。
天风自然来,明月照我琴。 -
93.《碧霄》 宋·李昴英
未到白云先碧霄,瘦藤支我上山腰。
烟横远树醉眸豁,竹引清泉尘虑浇。
酒滴松根和露饮,茶烹石鼎抱茅烧。
平生不被利名锁,半掩柴扉听晚樵。 -
94.《出城山墓域行至赵村》 宋·卫宗武
才出城山路,云收霁景呈。
乾端顿轩豁,山色更晶明。
远近烟村露,微茫野水横。
平头今七十,此地几经行。 -
95.《自茶坞归禾中坟庵赋》 宋·卫宗武
既雨俄喜晴,既晴旋复雨。
老年困肩舆,仆夫苦行路。
霏霏雾气收,冉冉阳明吐。
乾端顿收豁,物象各呈露。 -
96.《秦楼月 今岁八月自哉生明夜,月色如画,及》 元·王恽
时偏者,诗人不得无怅然之情也。
取太白诗例,赋秦楼月一阕,歌以问之。
是夜月色亦佳,但微云点缀耳华阳阁。
一年心赏中秋约。 -
97.《登大明寺塔》 宋·宋庠
故岁摇落时,凭高望扬越。
流光不我与,复此值凋节。
孤塔踞层冈,仙盘湧漻泬。
病足攀危梯,寸晷或三歇。 -
98.《水上清风覆以乔木》 宋·孔武仲
乔木张帷幄,小溪环佩声。
清风复飒然,三者固难并。
而我兼得之,世俗亦不争。
逍遥万虑废,俯仰一身轻。 -
99.《雨霁山皆秋色》 宋·陈普
一朝积雨豁然收,待我凝眸百尺楼。
远远修眉明碧落,棱棱瘦骨出清秋。
同姿远岸遥生霭,一意寒江亦露洲。
此即化工无信息,天机衮衮不曾留。 -
100.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。