-
1.《安宁道中即事》 清·王文治
夜来春雨润垂杨,春水新生不满塘。
日暮平原风过处,菜花香杂豆花香。 -
2.《花心动·粉堞云齐》 宋·无名氏
粉堞云齐,度清笳、愁入暮烟林杪。
素艳透春,玉骨凄凉,勾带月痕生早。
江天苍莽黄昏後,依然是、粉寒香瘦。
动追感、西园嫩约,夜深人悄。 -
3.《马上偶成》 宋·陆游
城南城北紫游缰,尽日闲行看似忙。
刺水离离葛叶短,连村漠漠豆花香。
夕阳有信催残角,春草无情上缭墙。
我亦人间倦游者,长吟聊复怆兴亡。 -
4.《出陆》 宋·宋伯仁
吴陵咫尺是惟扬,徒步方知去路长。
渔屋试霜芦叶老,酒家留客豆花香。
秋光浅淡人同瘦,雁影参差我共忙。
仆子莫嗟行李重,担头强半旧诗囊。 -
5.《鬓云松令·枕函香》 清·纳兰性德
枕函香,花径漏。
依约相逢,絮语黄昏后。
时节薄寒人病酒,铲地梨花,彻夜东风瘦。
掩银屏,垂翠袖。
何处吹箫,脉脉情微逗。
肠断月明红豆蔻,月似当时,人似当时否? -
6.《西江月·赋瑶圃青梅枝上晚花》 宋·吴文英
枝袅一痕雪在,叶藏几豆春浓。
玉奴最晚嫁东风。
来结梨花幽梦。
香力添熏罗被,瘦肌犹怯冰绡。
绿阴青子老溪桥。
羞见东邻娇小。 -
7.《杏花天·咏汤》 宋·吴文英
蛮姜豆蔻相思味。
算却在、春风舌底。
江清爱与消残醉。
悴憔文园病起。
停嘶骑、歌眉送意。
记晓色、东城梦里。
紫檀晕浅香波细。
肠断垂杨小市。 -
8.《南乡子》 唐·李珣
烟漠漠,雨凄凄,岸花零落鹧鸪啼。
远客扁舟临野渡,思乡处,潮退水平春色暮。
兰桡举,水文开,竞携藤笼采莲来。 -
9.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
10.《庆春宫·秋感》 宋·吴文英
残叶翻浓,余香栖苦,障风怨动秋声。
云影摇寒,波尘锁腻,翠房人去深扃。
昼成凄黯,雁飞过、垂杨转青。
阑干横暮,酥印痕香,玉腕谁凭。