-
201.《赠采访使合门穆舍人》 宋·王禹偁
经略十三州,东南帝不忧。
二年辞玉砌,几夜梦珠旒。
旌旆虽假适,江山是胜游。
风谣随处采,民瘼尽心求。 -
202.《跋方云台文藁二十韵》 宋·刘克庄
文人何琐碎,夫子独雄尊。
击水移南海,追风出大宛。
黑潭龙怒起,碧宇鹘孤鶱。
翕曶波涛涌,须臾电雹奔。 -
203.《子骏运使八咏堂·宝峰亭》 宋·文同
嘉陵抱江回,平衍出横澨。
中间筑雄垒,独据两川会。
行台敞严府,磊砢北城外。
潭潭走群楹,直上峦岭背。 -
204.《寄题高仲一殿撰识山堂长韵》 宋·周必大
买山老山间,乃识山之容。
爱山无古今,此论谁非同。
仇仙来匡庐,一转语独工。
不识山面目,只缘在山中。 -
205.《画中众仙歌》 宋·白玉蟾
不与饮尽孙权酒,正欲画屏笔脱手。
一点凝墨状生蝇,剔之不飞心始惊。
献之兴来拈起笔,笔如解飞自钩掣。
戏染松烟作牸牛,脱似偃角眠沙丘。 -
206.《题天宁寺海月亭》 宋·白玉蟾
昼潮夜汐大江东,江上东南宝刹雄。
饭了从容陪海月,禅余宴寂享松风。
主宾无间诸尘净,心目相忘万象空。
橙熟手香吟笔滑,余情渺在夕阳中。 -
207.《周五声调曲 羽调曲 二》 南北朝·庾信
运平后亲之俗。
时乱先疎之雄。
踰桂林而驱象。
济弱水而承鸿。 -
208.《胡太傅挽词二首》 宋·曾巩
远略参基命,雄文入典章。
輤车俄就路,瑞节始还乡。
象物陈虚寝,哀歌寄奠觞。
惟应九原上,松桧日苍苍。 -
209.《龟峰行》 宋·韩元吉
吾闻灵龟不愿死有用于清庙,但愿曳尾安泥涂。
所以漆园吏,坐叹清江使者逢豫且。
龟峰之龟定何物,不在泥涂之下,乃在万仞之上高突兀。 -
210.《送吴晦叔赴廷试》 宋·李吕
我昔游白鹤,山川气雄深。
邂逅识吾子,戛然唳孤音。
日日望飞鸣,洄洑乃至今。
玉美出坚璞,木老生乔林。 -
211.《读平险铭寄李汉老》 宋·刘子翚
官侯凿平剑浦滩,游子不歌行路难。
李公作铭垂不刊,峻峰激流生笔端。
斯文岂但夸雄观,寓理之奥开聋眢。
惟人性天同广胖,横目立见分庭坛。 -
212.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
213.《送程公辟郎中知洪州二首》 宋·强至
滕阁栏高红螮蝀,章江水阔碧琉璃。
几年气象归谈笑,一道藩垣系指麾。
那待韩公来属部,无劳王勃写雄辞。
使君自有文章手,能与山川作好碑。 -
214.《彭及之邀吴仲源杨公济与某夜会望湖楼独某后》 宋·强至
故国英雄已寂寥,飞楼气象自飘飖。
天边鸟翼愁檐额,雨后虹光转槛腰。
直恐笑歌惊白日,却怜身世近青霄。
云梯纵险容人上,始信明河亦有桥。 -
215.《还府推杨学士无为编》 宋·强至
蜀山秀色参天起,子云文章摩玉垒。
关右衣冠从古名,伯起光华擅杨氏。
后来气象几寂寥,今日西州闻学士。
吁雄述作拟圣人,蹭蹬三朝官不徙。 -
216.《次韵德美碧感旧之什且约胡广仲伯逢季丘来会》 宋·张栻
相逢倾盖地,回首叹川上。
士穷不足怪,但喜气愈王。
凛然岁寒姿,儒林有龙象。
栖迟似隐君,矍铄真诗将。 -
217.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
218.《咏斋诗》 宋·李廌
古昔诗客长风骚,云间野鹤鸣九皋。
六丁极天十万遭,摄提执策穷牛毛。
玄珠罔象谁能及,或长壮丽称雄豪。
九原杀气横天高,朔风吹雪沾霜刀。 -
219.《赵德麟中秋生日》 宋·李廌
中秋月,风露凄清光倍洁。
皓气澄霄万象沉,孤光散彩繁星灭。
中秋潮,江海鲸波此日高。
倒卷东溟荡平陆,逆撼九江翻怒涛。 -
220.《寒梅上李舍人》 宋·邓肃
穷山触目纷茅苇,此意昏昏谁可洗。
竹间忽破一枝梅,对月嫣然耿寒水。
吟诗索酒满高堂,穿帘的皪射晶光。
世上羶荤来不到,翦翦天风吹冷香。