-
141.《岩下观瀑旦晚异状子文有诗辄次其韵》 宋·何麒
瀑色清明气犹雄,非烟非云非白虹。
兜罗绵光秀罘罳,瑠璃□影摇帘栊。
风吹银潢渍苍壁,日照玉柱惊青空。
谁言物象要有尽,我觉端倪殊不穷。
思涌回翔掀舞时,句在缥缈空蒙中。
更将七字写亭午,倚天长剑拖芒锋。 -
142.《登石台山与刘次皋李揆王度周仲卿联句》 宋·胡融
璇台插中天,乾坤发端倪。
荆榛夹险道,自古谁攀跻。
嘉予二三友,乘兴同杖藜。
行行陟其巅,一榼手自携。 -
143.《渊靓亭》 宋·黄伯固
江山无古今,阐发自我辈。
心期得地胜,有目皆一快。
负郭西缭川,众流翕以汇。
水光开三面,结屋此其最。 -
144.《客怀》 宋·李焘
寂寞三秋节,凄凉万里风。
关河尽形胜,人物几英雄。
秦叶随流水,周禾满故宫。
此心悬象阙,梦绕浙西东。 -
145.《次韵胡少瀹题梁王山蟠松诗》 宋·刘倓
长松上捎日月宫,昂霄耸壑材甚雄。
不肯甘心卧云巘,有时见梦十八公。
汗颜血指,那知大匠自有体。
斩伐丁丁,朝夕聒人幽耳聋。 -
146.《诗一首》 宋·马文斌
希奇宝象兽中王,猛毅雄心世不当。
四足端然如玉柱,双牙利剑若金鋩。
立观峭峻成功岳,动必摇形见者慌。
但心声名告丑类,从今何敢作灾殃。 -
147.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
148.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·钱鍪
文昌仙伯天人姿,爱山寻胜如书痴。
忽摩台符历参井,麾幢泝峡春迟迟。
山林川后总效职,万壑千岩俱献奇。
就中巫山绝雄胜,插天紫翠相参差。 -
149.《李暮吹笛歌》 宋·四锡
洛阳少年称李暮,众推横笛多功夫。
当时教坊第一部,算得比衣皆不如。
天津杨柳笼桥绿,胧月澹烟何处宿。
不怕金吾禁夜严,偷得新翻禁中曲。 -
150.《丙子仲冬紫阁寺聊句》 宋·苏舜元
白石太古水,苍厓六月冰。
昏明咫尺变,身世逗留增。
桥与飞霞乱,人间独鸟升。
风泉冷相搏,楼阁暮逾澄。 -
151.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
152.《泛照湖游天章二首》 宋·吴奎
秦望奇峰北,天章野寺东。
石桥跨惊濑,云屋丽层穹。
片段磨礲密,高低结构雄。
盘基深凿岸,飞势耸凌空。 -
153.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
154.《题太平兴国宫》 宋·张汉彦
神仙所居真福地,帝遣仙官下人世。
开元圣主梦潜通,九天使者何灵异。
绛节霓旌射紫霄,风吹仙袂还飘飘。
群官再拜所共睹,至今传闻时未遥。 -
155.《周玄初祷雨诗》 宋·张经
昆仑之西东海东,中有一士巢云松。
朱颜黑发神所钟,服食雨露乘天风。
朝骑黄鹤天门穹,夜被紫霞栖崆峒。
人间有急岁有凶,裨补造化多其功。 -
156.《重建羊侯祠和王原叔句》 宋·张去惑
汉江千里清溶溶,惟此南夏奠其中。
因山为城峙险固,一国形胜何高雄。
嶷然巨首名曰岘,回压面势尊且崇。
东扼迅流疑引翼。 -
157.《防风庙》 宋·章杰
弭楫山水县,驱马东南隅。
侯当溽暑至,乘凉出郊墟。
晓月醒魂梦,轻颸动襟裾。
气爽体自轻,纵意驰坦途。 -
158.《和潘良贵题明州三江亭韵》 宋·郑若谷
望远登高万象侵,元戎端不为花寻。
未夸驾鹤蓬山路,应壮斩鲸辽海心。
不艇鲈肥盘脍玉,危栏客醉椀挥金。
中流击揖雄图远,回笑三闾泽畔吟。 -
159.《会稽颂·二相》 宋·诸葛兴
披竹简兮典谟,圣手断兮唐虞。
登群龙兮辅翌,萃一堂兮都俞。
知人兮帝之哲,动天兮帝之德。
画象兮民不犯,舞干兮苗已格。 -
160.《感怀(六首) (以下《鄞游稿》)》 明·戴良
黄虞去我远,大道邈难追。
悠悠观世运,终古叹兴衰。
王风哀以思,周室日陵迟。
二伯方迭起,七雄更相持。