-
101.《寄栖白上人》 唐·李昌符
剪发兼成隐,将心更属文。
无憀对豪客,不拜谒吾君。
画壁惟泉石,经窗半典坟。
归林幽鸟狎,乞食病僧分。
默坐终清夜,凝思念碧云。
相逢应未卜,余正走嚣氛。 -
102.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
103.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
104.《鲁望悯承吉之孤为诗序邀予属和欲用予道振其孤…良友》 唐·皮日休
先生清骨葬烟霞,业破孤存孰为嗟。
几箧诗编分贵位,一林石笋散豪家。
儿过旧宅啼枫影,姬绕荒田泣稗花。
唯我共君堪便戒,莫将文誉作生涯。 -
105.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
106.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
107.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
108.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
109.《力疾山下吴村看杏花十九首》 唐·司空图
春来渐觉一川明,马上繁花作阵迎。
掉臂只将诗酒敌,不劳金鼓助横行。
阊阖曾排捧御炉,犹看晓月认金铺。
羸形不画凌烟阁,只为微才激壮图。 -
110.《金钱花》 唐·罗隐
占得佳名绕树芳,依依相伴向秋光。
若教此物堪收贮,应被豪门尽劚将。 -
111.《投宣武郑尚书二十韵》 唐·罗隐
汉代簪缨盛,梁园雉堞雄。
物情须重德,时论在明公。
族大逾开魏,神高本降嵩。
世家惟蹇谔,官业即清通。 -
112.《东晋》 唐·崔涂
五陵豪侠笑为儒,将为儒生只读书。
看取不成投笔后,谢安功业复何如。
秦国金陵王气全,一龙正道始东迁。
兴亡竟不关人事,虚倚长淮五百年。 -
113.《祝风三十二韵》 唐·吴融
我有二顷田,长洲东百里。
环涂为之区,积葑相连纚.
松江流其旁,春夏多苦水。
堤防苟不时,泛滥即无已。 -
114.《太湖石歌》 唐·吴融
洞庭山下湖波碧,波中万古生幽石。
铁索千寻取得来,奇形怪状谁能识。
初疑朝家正人立,又如战士方狙击。 -
115.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
116.《旅行闻寇》 唐·裴说
动步忧多事,将行问四邻。
深山不畏虎,当路却防人。
豪富田园废,疲羸屋舍新。
自惭为旅客,无计避烟尘。 -
117.《旅行闻寇》 唐·裴说
动步忧多事,将行问四邻。
深山不畏虎,当路却防人。
豪富田园废,疲羸屋舍新。
自惭为旅客,无计避烟尘。 -
118.《隋门·贺若弼》 唐·周昙
破敌将军意气豪,请除倾国斩妖娆。
红绡忍染娇春雪,瞪目看行切玉刀。 -
119.《去年今日》 唐·刘兼
去年今日到荣州,五骑红尘入郡楼。
貔虎只知迎太守,蛮夷不信是儒流。
奸豪已息时将泰,疲瘵全苏岁又周。
圣主若容辞重禄,便归烟水狎群鸥。 -
120.《东阳罹乱后怀王慥使君五首》 唐·贯休
昨来只对汉诸侯,胜事消磨不自由。
裂地鼓鼙军□急,连天烽火阵云秋。
砍毛淬剑虽无数,歃血为盟不到头。