-
121.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
122.《赠刘琨诗二十首 二》 魏晋·卢谌
伊陟佐商。
山甫翼周。
弘济艰难。
对扬王休。
茍非异德。
旷世同流。
加其忠贞。
宣其徽猷。 -
123.《祭方丘乐章·顺和》 唐·褚亮
阴祗协赞,厚载方贞。
牲币具举,箫管备成。
其礼惟肃,其德惟明。
神之听矣,式鉴虔诚。 -
124.《擬古》 宋·田锡
峄阳生孤桐,擢干八尺高。
风雨萌枝叶,鸾皇栖羽毛。
天质自含响,众木非其曹。
斲为绿绮琴,古人贞金刀。 -
125.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
126.《杂咏十首酬汪镇卿》 宋·林景熙
老来屏人事,北窗寄高眠。
飘飘御风远,银阙开九天。
虎豹不见嗔,岂予有仙缘。
玉座覆红云,香炉霏紫烟。 -
127.《奉寄文丞相》 宋·蔡郁
嗟哉此纲常,一朝已散失。
臣岂无贤良,君岂有惭德。
君臣义未明,大道致闭塞。
谁实笃忠贞,矢志不可屈。 -
128.《读张文潜黄鲁真中兴颂有作》 宋·陈长方
文皇光明大式围,招来群策常低眉。
恩流动植到肌骨,民心与作邦家基。
岁月日逝阅天宝,樁撞家居恣纖儿。
妇后一日投三子,内间更纳寿王妃。 -
129.《自题懒愚堂》 宋·何师韫
君不见南岳懒残师,佯狂啖残食。
鼻涕任垂颐,懒为俗人拭。
又不见愚溪子柳子,堂堂古遗直。
以愚言溪山,于今慕其德。 -
130.《石牛行》 宋·李思衍
寒牛觳觫秋江烟,五丁担落石一拳。
惊涛拍岸撼不动,夕阳老背从鸦眠。
天荒地老煮白石,顽懒不过苍苔田。
腾腾卧地带佛性,尚肯远护风涛船。 -
131.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
132.《愀离帏》 明·葛高行文
离玄帐之五载兮,致桂酒而为羞。
神剡剡而如见兮,目无睹而心忧。
思旧爱之莫得兮,逝长往而悠悠。
协清和之斌斌兮,护二仪之〖姽柔。 -
133.《侍月愁》 明·葛高行文
夫何月色之灿烂兮,凌树影而入罗帏。
独倚床而延伫兮,侍女怠而欲归。
仰圆灵其万户兮,窃皦皦之清辉。
睹姮娥之纵体兮,扬轻袿之绣裳。 -
134.《忆昔行美达监州》 明·刘崧
圣王端居总四夷,黄河妥帖东南驰。
明明政化若流水,祸乱之梗谁阶基?咄哉事变异往昔,簧
鼓邪说非寒饥。
嚣然挟兵起田里,诛杀长吏为妖魑。 -
135.《拟古》 明·钱宰
出门万里别,行行远防边。
相望各天末,北斗日夜躔。
四运秋复春,不见君子还。
燕车北其辙,越马南其辕。 -
136.《中丞刘先生斋阁前山茶一枝并蒂因效柏梁体》 明·苏伯衡
朔风剪水雨雪雱,万木萧条冻且僵。
青藜丈人铃阁傍,山茶作花红锦香。
中有一枝并蒂香,符彩烂若双鸳鸯,嫣然占尽三春光。
皇英来自云中央,赤旗翠节雨作行。 -
137.《池口舟中见九华山》 明·周浈
贞履无素期,劳生意恒窘。
谁云戒戎路,曾是返初隐。
水宿淹长晷,山行阻修畛。
缥缈对雄标,巑岏发奇蕴。 -
138.《阎立本职贡图》 宋·苏轼
贞观之德来万邦,浩如沧海吞河江,音容伧狞服奇庞。
横绝岭海逾涛泷,珍禽瑰产争牵扛,名王解辫却盖幢。
粉本遗墨开明窗,我喟而作心未降,魏征封伦恨不双。 -
139.《寓言九首》 宋·王安石
贞观业万世,经营岂非艰。
其子一摇之,宗庙灵几殚。
开元始聪明,一眚奔岷山。
功高後毁易,德薄人存难。 -
140.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。