-
21.《初出京邑有怀旧林》 唐·卢僎
赋生期独得,素业守微班。
外忝文学知,鸿渐鹓鹭间。
内倾水木趣,筑室依近山。
晨趋天日晏,夕卧江海闲。 -
22.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
23.《秋浦歌十七首》 唐·李白
秋浦长似秋,萧条使人愁。
客愁不可度,行上东大楼。
正西望长安,下见江水流。
寄言向江水,汝意忆侬不。 -
24.《冬日归旧山》 唐·李白
未洗染尘缨,归来芳草平。
一条藤径绿,万点雪峰晴。
地冷叶先尽,谷寒云不行。
嫩篁侵舍密,古树倒江横。 -
25.《天长寺上方别子西有道》 唐·韦应物
假邑非拙素,况乃别伊人。
聊登释氏居,携手恋兹晨。
高旷出尘表,逍遥涤心神。
青山对芳苑,列树绕通津。
车马无时绝,行子倦风尘。
今当遵往路,伫立欲何申。
唯持贞白志,以慰心所亲。 -
26.《答韩库部(协)》 唐·韦应物
良玉表贞度,丽藻颇为工。
名列金闺籍,心与素士同。
日晏下朝来,车马自生风。
清宵有佳兴,皓月直南宫。 -
27.《答韩库部(协)》 唐·韦应物
良玉表贞度,丽藻颇为工。
名列金闺籍,心与素士同。
日晏下朝来,车马自生风。
清宵有佳兴,皓月直南宫。 -
28.《咏怀二首》 唐·杜甫
人生贵是男,丈夫重天机。
未达善一身,得志行所为。
嗟余竟轗轲,将老逢艰危。
胡雏逼神器,逆节同所归。 -
29.《白石枕》 唐·钱起
琢珉胜水碧,所贵素且贞。
曾无白圭玷,不作浮磬鸣。
捧来太阳前,一片新冰清。
沈沈风宪地,待尔秋已至。
璞坚难为功,谁怨晚成器。
比德无磷缁,论交亦如此。 -
30.《奉试水精环》 唐·严维
王室符长庆,环中得水精。
任圆循不极,见素质仍贞。
信是天然瑞,非因朴斫成。
无瑕胜玉美,至洁过冰清。
未肯齐珉价,宁同杂佩声。
能衔任黄雀,亦欲应时明。 -
31.《梧桐》 唐·戴叔伦
亭亭南轩外,贞干修且直。
广叶结青阴,繁花连素色。
天资韶雅性,不愧知音识。 -
32.《单推官厅前双桐咏》 唐·李端
封植因高兴,孤贞契素期。
由来得地早,何事结花迟。
叶重凝烟后,条寒过雨时。
还同李家树,争赋角弓诗。 -
33.《宋氏五女(若芬五女:若华、若昭、若伦、若宪、若茵)》 唐·王建
五女誓终养,贞孝内自持。
兔丝自萦纡,不上青松枝。
晨昏在亲傍,闲则读书诗。
自得圣人心,不因儒者知。 -
34.《同刘二十八院长述旧言怀感时书事奉寄澧州…赠二君子》 唐·柳宗元
弱岁游玄圃,先容幸弃瑕。
名劳长者记,文许后生夸。
鷃翼尝披隼,蓬心类倚麻。
继酬天禄署,俱尉甸侯家。 -
35.《许给事见示哭工部刘尚书诗因命同作》 唐·刘禹锡
汉室贤王后,孔门高第人。
济时成国器,乐道任天真。
特达圭无玷,坚贞竹有筠。
总戎宽得众,市义贵能贫。 -
36.《投所知》 唐·孟郊
苦心知苦节,不容一毛发。
炼金索坚贞,洗玉求明洁。
自惭所业微,功用如鸠拙。
何殊嫫母颜,对彼寒塘月。 -
37.《哭玉碑子》 唐·卢仝
山有洞左颊,拾得玉碑子。
其长一周尺,其阔一药匕。
颜色九秋天,棱角四面起。
轻敲吐寒流,清悲动神鬼。 -
38.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
39.《赠内》 唐·白居易
生为同室亲,死为同穴尘。
他人尚相勉,而况我与君。
黔娄固穷士,妻贤忘其贫。
冀缺一农夫,妻敬俨如宾。 -
40.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。