-
1.《庚午岁伯氏生朝作乐府一章为寿》 宋·王洋
木公金母传瑶爵,九虎开门动鱼钥。
遥池曼倩别烟霞,海上安期降乔岳。
东牟先生德弥大,静课虚无明寂寞。
北连海峤三双鳌,手取西山一丸药。 -
2.《即事》 宋·吴则礼
先生宁负虀盐口,负岁来沽春社酒。
好事晴鸠唤睡醒,与人谷谷论花柳。
白头强作怀抱宽,吾曹未办憎儒冠。
不知无米知觅句,大似骑驴杜工部。 -
3.《和范孙闲行溪西得梅数花韵》 宋·杜知仁
寒梅我故人,岁必以文会。
涴墨尚可覆,未知凡几醉。
晚乃得此诗,山灵以为最。
置身风月上,出语色香外。 -
4.《题赵支》 唐·牟融
林间曲径掩衡茅,绕屋青青翡翠梢。
一枕秋声鸾舞月,半窗云影鹤归巢。
曾闻贾谊陈奇策,肯学扬雄赋解嘲。
我有清风高节在,知君不负岁寒交。 -
5.《酬徐正字夤》 唐·黄滔
已免蹉跎负岁华,敢辞霜鬓雪呈花。
名从两榜考升第,官自三台追起家。
匹马有期归辇毂,故山无计恋桑麻。
莫言蓬阁从容久,披处终知金在砂。 -
6.《满庭芳》 宋·黄公度
章守三咏,所谓包公堂、清心堂、披云楼,诗见集中。
熊罴入梦,当重九之佳辰;贤哲间生,符半千之休运。
弧桑纪瑞,篱菊泛金。
辄敢取草木之微,以上配君子之德。 -
7.《清平乐》 宋·吕胜己
红尘久住。
仙驭凌波去。
本似行云无定处。
那更腊残风雨。
瑶芳片片轻飞。
但留青子栾枝。
孤负岁寒幽意,如今却与春宜。 -
8.《鱼游春水》 宋·卢祖皋
离愁禁不去。
好梦别来无觅处。
风翻征袂,触目年芳如许。
软红尘里鸣鞭镫,拾翠丛中句伴侣。 -
9.《过文登营》 明·戚继光
冉冉双幡度海涯,晓烟低护野人家。
谁将春色来残堞,独有天风送短茄。
水落尚存秦代石,潮来不见汉时槎。
遥知百国微茫外,未敢忘危负岁华。
? -
10.《满庭芳·枫岭摇丹》 宋·黄公度
枫岭摇丹,梧阶飘冷,一天风露惊秋。
数丛篱下,滴滴晓香浮。
不趁桃红李白,堪匹配、梅淡兰幽。
孤芳晚,狂蜂戏蝶,长负岁寒愁。 -
11.《深村》 宋·刘克庄
身老深村负岁华,青苔迳里是贫家。
晚风一阵无端急,不为山人惜柚花。 -
12.《登岳麓法华台岳兵火后寺已两创惟台为旧物当》 宋·郑刚中
湘西岳麓法华台,四十年中又再来。
惟石与松如雅故,问僧并寺已尘埃。
区区独恨恩难报,负岁无言志已颓。
退宿道相愁不寝,四檐春雨杂惊雷。 -
13.《和武公望雪梅五首》 宋·廖行之
雪里最怜梅破萼,花时那负岁寒心。
不因王子聊乘兴,争得林逋为赏音。 -
14.《赠川官五星先生》 宋·王迈
谈星这士如星密,得似川官万之一。
雅筹到手疾如飞,口觜翻澜眼波碧。
相逢笑问雌甲辰,掀髯怂惥曲江春。
自怜蹭蹬负岁月,敢谓渠侬许可真。 -
15.《和伯兄新竹韵》 宋·王柏
丛竹太踠跧,一鞭忽伸脚。
穿石作斜势,朝宗意穆若。
片绿吐新梢,员粉露残箨。
今年造化深,稚子六七作。 -
16.《蔡梅边挽诗二首》 宋·陆文圭
忆昔艰难共避兵,转于贵赋见交情。
长江一水分南北,异姓两家真弟兄。
回首忽惊人世换,伤心敢负岁寒盟。
空亭花月如春梦,惟有清溪一带横。 -
17.《缘识》 宋·宋太宗
常负岁寒色,贞姿不动摇。
任从霜雪里,凡木易乾燋。 -
18.《古镜》 宋·袁说友
老眼羞看镜,华颠怯半霜。
栖迟勋业晚,孤负岁年长。
月透光深杳,花摇影颉颃。
衣冠从尔正,不趁晚来妆。 -
19.《癸卯岁赴南丰道中闻京师失守寄权士繇韩幼深》 唐·独孤及
种田不遇岁,策名不遭时。
胡尘晦落日,西望泣路岐。
猛虎啸北风,麇麚皆载驰。
深泥架疲牛,踸踔余何之。 -
20.《壬辰岁过旧居》 唐·独孤及
少年事远游,出入燕与秦。
离居岁周天,犹作劳歌人。
负剑渡颍水,归马自知津。
缘源到旧庐,揽涕寻荒榛。