-
41.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
42.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
43.《公子行二首》 唐·聂夷中
汉代多豪族,恩深益骄逸。
走马踏杀人,街吏不敢诘。
红楼宴青春,数里望云蔚。
金缸焰胜昼,不畏落晖疾。 -
44.《洛出书》 唐·张钦敬
浮空九洛水,瑞圣千年质。
奇象八卦分,图书九畴出。
含微卜筮远,抱数阴阳密。
中得天地心,傍探鬼神吉。
昔闻夏禹代,今献唐尧日。
谬此叙彝伦,寰宇贺清谧。 -
45.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
46.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
47.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
48.《鄂渚悟道歌》 唐·吕岩
纵横天际为闲客,时遇季秋重阳节。
阴云一布遍长空,膏泽连绵滋万物。
因雨泥滑门不出,忽闻邻舍语丹术。 -
49.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
50.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
51.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
52.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
53.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
54.《捕蛇者说》 唐·柳宗元
永州之野产异蛇:黑质而白章,触草木尽死;以啮人,无御之者。
然得而腊之以为饵,可以已大风、挛踠、瘘疠,去死肌,杀三虫。
其始太医以王命聚之,岁赋其二。
募有能捕之者,当其租入。 -
55.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。 -
56.《长相思(高调)》 宋·周邦彦
夜色澄明。
天街如水,风力微冷帘旌。
幽期再偶,坐久相看才喜,欲叹还惊。
醉眼重醒。 -
57.《长相思(高调)》 宋·周邦彦
夜色澄明。
天街如水,风力微冷帘旌。
幽期再偶,坐久相看才喜,欲叹还惊。
醉眼重醒。 -
58.《满庭芳》 宋·王以宁
山耸方壶,潮通碧海,江东自昔名家。
玉真仙子,珰佩粲朝霞。
一种天香胜味,笑杨梅、不数枇杷。
难模写,牟尼妙质,光透紫丹砂。 -
59.《杏花天慢(杏花)》 宋·曹勋
桃蕊初谢,双燕来后,枝上嫩苞时节。
绛萼滋浩露,照晓景、裁翦冰绡禁格。
烟传靓质。
似淡拂、妆成香颊。 -
60.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。