-
101.《群珠碎伤吴帅潘元绍众妾作》 元·陈基
绣纹刺绮春纤长,兰膏鬌鬓琼肌香。
芳年艳质媚花月,三三两两红鸳鸯。
翠靴踏云云帖妥,海棠露湿胭脂朵。
冶情纷作蝶恋春,新曲从翻玉连琐。 -
102.《木兰花慢 再用韵 原误作 ,兹据何抄本改》 元·吴澄
正群芳开遍,花簇簇,蕊稠稠。
看艳杏夭桃,蒸霞作糁,辊绣成球。
天然素肌仙质,对浓汝艳饰似含羞。
痴绝京华倦客,贪眷忘却南州。 -
103.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。 -
104.《沃州山次韵》 明·戴冠
我从天姥游,层云荡胸臆。
遥见海上山,天际青历历。
俯视崖下松,一一骈拇直。
飞鸢凌长风,欲度忧折翼。 -
105.《致道观七星桧》 明·邓韨
琳官何岧峣,爽气凌青苍。
中有古桧树,传植自萧梁。
岁远四树存,如斗酌天浆。
东株耸而老,庆历补其亡。 -
106.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
107.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。 -
108.《落花八首》 明·申时行
春风吹老夕阳斜,一笑嫣然度岁华。
暂与名园敷锦绣,终怜幻质委泥沙。
白头吟罢空相忆,红颊啼残转自嗟。
疑是瞿昙新说法,故教天女散空花。 -
109.《邻女有自经者不晓何因而里媪述其光艳皎洁阅》 明·王彦泓
明姿靓服严妆乍,垂手亭亭俨图画。
女伴当窗唤不应,还疑背面秋千下。
娇痴小妹忽惊啼,懊恼春宵睡似泥。
何刻停灯开钿匣,几时响屟度楼梯。 -
110.《陈节妇》 明·王祎
妾生南海涯,窈窕如秋花。
邻娃不识面,千里隔窗纱。
一朝嫁夫婿,共在桐城住,门前有舶船,便欲为商去。
欢好百年身,今年涉两春。 -
111.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
112.《星》 明·许穀
丽天疑有质,连贝各呈辉。
森布标分野,群来捧太微。
宵占贤士聚,晓觉故人稀。
独喜旄头落,天山奏凯归。 -
113.《听子野琴》 明·许筠
秋风入高树,幽斋闻清音。
误疑在溪壑,不知傍有琴。
我爱康子野,与世任浮沈。
美哉恬澹质,涤我尘垢心。 -
114.《牡丹百咏(录三十二首)》 明·张淮
皓脸微凝不语神,误疑薝卜又非真。
瑶台月下吹箫态,姑射山中绝粒人。
洗出玉杯承白露,蜕来玉质出缁尘。
善和坊里端端去,今日凭谁管领春。
¤ -
115.《牡丹百咏(录三十二首)》 明·张淮
胭脂为骨晕生神,不许绯桃更逼真。
疑谪艳阳天上质,绝胜佳丽水边人。
染来香骨蔷微露,点破红腮柳絮尘。
莫向花时不欢赏,人生能见几番春。 -
116.《和陶和胡西曹示顾贼曹》 宋·苏轼
长春如稚女,飘颻倚轻颸。
卯酒晕玉颊,红绡卷生衣。
低颜香自敛,含睇意颇微。
宁当娣黄菊,未肯姒戎葵。 -
117.《嘲峡石》 宋·范成大
峡山狠无情,其下多丑石。
顽质贾憎垂,傀状发笑哑。
粗类坟坏黄,沉渍铁矢黑。
或如沟泥涴,或似冻壁坼。 -
118.《蛇倒退》 宋·范成大
山前壁如削,山後崖复断。
曏吾达陇首,如海到彼岸。
那知下岭处,栗甚履冰战。
牵前带相挽,缒後衣尽绽。 -
119.《宿四望山下,望庐山》 宋·杨万里
过湖见远岫,澹若横碧烟。
晨蔚动霁晖,春滋涵雨鲜。
人世那有此,心疑是庐山。
宿惊恍未定,欲问无暇言。 -
120.《筑房子歌》 宋·文天祥
自予居狴犴,一室以自治。
二年二大雨,地污实成池。
圄人为我恻,畚土以筑之。
筑之可二尺,宛然水中坻。