-
121.《余卧病畿邑御史王君假守潭楚道出于舍下特见》 宋·宋庠
病客卧穷里,衡扉掩残春,隳官道家藏,窜跡农廛民。
朝罗噪饥雀,暮席流芳尘。
尸居怳踰岁,踵息动弥旬。 -
122.《次韵曾侍郎》 宋·张镃
世上曾谁歌白雪,慨叹风人声屡咽。
旋虫时叩岂无闻,尽发宫商方应节。
江西源正非旁流,文清诗名不易收。
师承吏业特余事,一门玉律夸中州。 -
123.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
124.《雅去鹊来篇》 宋·刘宰
昨日雅鸣绕庭树,道上行人色惊惧。
试呼行者问如何,身为户长催残税。
税残自昔称难理,三年尤非四年比。
加之逐保有逃户,每一申明官长怒。 -
125.《闻范道卿将赴试成都作此勉之》 宋·晁公溯
长来故倦游,车辙环天下。
艰难不吾容,虎兕适旷野。
世方卧积薪,敢独怨飘瓦。
久荒小山桂,几葬蒲圃槚。 -
126.《陈晦父赴十三韵》 宋·戴表元
古人取远士,得一以为豪。
江左贡千百,选抡今始劳。
占对混童厮,趋跄偕吏曹。
以兹寓绳准,弃髓索皮毛。 -
127.《送荣茂世》 宋·李处权
戎冯绝黄流,飞尘暗京畿。
竟成王室祸,痛定不忍思。
衣冠半陷没,逃难皆散之。
有如水衡君,将命弗顾危。 -
128.《挽李德夫》 宋·陆文圭
一种金籯业,相傅五世馀。
贫同司马壁,富有善和书。
四子供甘旨,诸生问起居。
典刑无复在,丹放泣随车。 -
129.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
130.《吾家二首》 宋·于石
明月成三友,青山结四邻。
家贫猿执爨,林静鸟司晨。
好竹能医俗,幽花不媚人。
盘餐何所有,春韭与秋莼。 -
131.《自是妾之罪》 宋·曾丰
妾生昭君村,国色少所逮。
固羞著红紫,亦懒傅粉黛。
少时姆教严,稍稍攻组绘。
针机参太玄,线道得三昧。 -
132.《空斋行》 明·程嘉燧
空斋愁雨壁四悬,囊中十日无一钱。
北城贫生老好事,出须凭舆走且颠。
南邻两脚差快健,伛偻待试同拘牵。
张翁爱酒惯索饮,经年海舶松门边。