-
121.《嘲少年》 唐·李贺
青骢马肥金鞍光,龙脑如缕罗衫香。
美人狭坐飞琼觞,贫人唤云天上郎。
别起高楼临碧筱,丝曳红鳞出深沼。
有时半醉百花前,背把金丸落飞鸟。 -
122.《江山》 宋·戴复古
借得茅楼一倚栏,见成诗句满江天。
归鸦啼处客投宿,野鸭飞边人上船。
老眼尚嫌随物转,闲心可惜被贫牵。
平生错做功名梦,金印何时二顷贤。 -
123.《中秋卧病呈同社》 宋·范成大
人间佳风月,浩浩满大千。
俗子不解爱,我乃知其天。
以此有尽姿,翫彼无穷妍。
受用能几何?北溟一杯然。 -
124.《春日》 宋·陆游
老夫一卧三山下,两见城门送土牛。
贫舍春盘还草草,暮年心事转悠悠。
湖光涨绿分烟浦,柳色摇金映市楼。
药饵及时身尚健,无风无雨且闲游。 -
125.《春寒》 宋·陆游
高楼坠绿珠,恶客碎珊瑚。
未抵春寒夜,贫翁丧故襦。 -
126.《山寺》 宋·陆游
路尽初逢寺,行行独叩扉。
民贫稀送供,僧老少完衣。
日正楼钟动,溪深药草肥。
吾衰亦久矣,舍此欲畴依? -
127.《杂书幽居事》 宋·陆游
卜筑南湖上,梅花几度春。
身缘作诗瘦,家为买山贫。
野步维渔艇,江楼岸醉巾。
谁知会稽叟,不媿葛天民。 -
128.《丙辰上元前一日》 宋·陆游
弊裘破帽发鬅鬠,宛似山房罢讲僧。
身病不禁连夜雨,家贫只挂旧年灯。
修椽柳外掀楼角,危槛云间露塔层。
自笑闲游本无定,兴阑随处倚枯藤。 -
129.《蹭蹬》 宋·陆游
少慕功名颇自奇,一生蹭蹬鬓成丝。
市楼酒美贫何预,斗柄春回老不知。
黑帜游魂应有数,白衣效命永无期。
鱼梁东畔牛栏北,举世谁能识此悲? -
130.《雪后赠徐仲车》 宋·张耒
平明呼童汲井华,童归告我门有雪。
披衣疾走出户看,正见风毛万夫猎。
冷欺病骨不敢前,缩头蛰户如寒鳖。
楼台得势互照映,松竹无风自骚屑。 -
131.《大雪歌》 宋·张耒
老农占田得吉卜,一夜北风雪漫屋。
屋压欲折君勿悲,陇头新麦一尺泥。
泥深麦牢风莫吹,明年作饼大如箕。
野人食饱官事少,莫畏瑟缩寒侵肌。 -
132.《秋雨书事》 宋·张耒
荏苒岁云暮,空山朝夕阴。
可堪连日雨,并作晚秋霖。
萧飒三川合,凄凉八月深。
衰荷啼卧水,怨叶泣辞林。 -
133.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
134.《和王明之雪》 宋·黄庭坚
金母紫皇开寿域,炼成天地一炉沙。
千花乱发春无耐,万井交光月未斜。
贫巷有人衣不纩,北窗惊我眼飞花。
歌楼处处催沽酒,谁念寒生泣白华。 -
135.《感怀》 元·王冕
风花片片减芳春,转首关河气象新。
有志谁能口避老,无忧何必去除贫。
开楼且喜青山近,钓水多从白鸟亲。
闻说长安金紫贵,不奔风雨即红尘。 -
136.《次韵答樊山 其二》 元·王冕
功名多跋涉,贫贱得安闲。
坐石听流水,开楼见远山。
报衙蜂澒洞,悦景鸟绵蛮。
更爱斜阳外,游云作阵还。 -
137.《和葛闳寺丞接花歌》 宋·范仲淹
江城有卒老且贫,憔悴抱关良苦辛。
众中忽闻语声好,知是北来京洛人。
我试问云何至是,欲语汍澜堕双泪。
斯须收泪始能言,生自东都富贵地。 -
138.《阮郎归·谩郎活计拙於鸠》 元·元好问
谩郎活计拙於鸠。
闲中又过秋。
枕书眠了却登楼。
贫来颇自由。
书咄咄,赋休休。
西窗晚更幽。
诗家贫杀也风流。
家人不用愁。 -
139.《雪三首》 宋·林逋
瓦沟如粉叠楼腰,高会谁能解酒貂。
清夹晓林初落索,冷和春雨转飘萧。
堪怜雀避来闲地,最爱僧冲过短桥。
独有闭关孤隐者,一轩贫病在颜瓢。 -
140.《老人行》 宋·无名氏
有一老翁老无齿,处处无人问年纪。
白发如丝向下垂,一双眸子碧如水。
不裹头,又不履,相识虽多少知己。