-
81.《自咏》 唐·白居易
形容瘦薄诗情苦,岂是人间有相人。
只合一生眠白屋,何因三度拥朱轮。
金章未佩虽非贵,银榼常携亦不贫。
唯是无儿头早白,被天磨折恰平均。 -
82.《自咏》 唐·白居易
随宜饮食聊充腹,取次衣裘亦暖身。
未必得年非瘦薄,无妨长福是单贫。
老龟岂羡牺牲饱,蟠木宁争桃李春。
随分自安心自断,是非何用问闲人。 -
83.《自咏》 唐·白居易
随宜饮食聊充腹,取次衣裘亦暖身。
未必得年非瘦薄,无妨长福是单贫。
老龟岂羡牺牲饱,蟠木宁争桃李春。
随分自安心自断,是非何用问闲人。 -
84.《吟四虽(杂言)》 唐·白居易
酒酣后,歌歇时。
请君添一酌,听我吟四虽。
年虽老,犹少于韦长史。 -
85.《尝酒听歌招客》 唐·白居易
一瓮香醪新插刍,双鬟小妓薄能讴。
管弦渐好新教得,罗绮虽贫免外求。
世上贪忙不觉苦,人间除醉即须愁。
不知此事君知否,君若知时从我游。 -
86.《官俸初罢,亲故见忧,以诗谕之》 唐·白居易
七年为少傅,品高俸不薄。
乘轩已多惭,况是一病鹤。
又及悬车岁,筋力转衰弱。
岂以贫是忧,尚为名所缚。 -
87.《春日山亭》 唐·牟融
醉来重整华阳巾,搔首惊看白发新。
莫道愁多因病酒,只缘命薄不辞贫。
龙鱼失水难为用,龟玉蒙尘未见珍。
正是圣朝全盛日,讵知林下有闲人。 -
88.《题朱庆馀闲居四首》 唐·牟融
潇洒藏修处,琴书与画图。
白丁门外远,俗子眼前无。
楚楚临轩竹,青青映水蒲。
道人能爱静,诸事近清枯。 -
89.《立秋日》 唐·刘言史
商风动叶初,萧索一贫居。
老性容茶少,羸肌与簟疏。
旧醅难重漉,新菜未胜鉏.才薄无潘兴,便便画偃庐。 -
90.《上礼部侍郎陈情》 唐·施肩吾
九重城里无亲识,八百人中独姓施。
弱羽飞时攒箭险,蹇驴行处薄冰危。
晴天欲照盆难反,贫女如花镜不知。
却向从来受恩地,再求青律变寒枝。 -
91.《寄陕府内兄郭冏端公》 唐·姚合
蹇钝无大计,酷嗜进士名。
为文性不高,三年住西京。
相府执文柄,念其心专精。
薄艺不退辱,特列为门生。 -
92.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
93.《秋夜宿灵隐寺师上人》 唐·张祜
月色荒城外,江声野寺中。
贫知交道薄,老信释门空。
露叶凋阶藓,风枝戛井桐。
不妨无酒夜,闲话值生公。 -
94.《秋夜宿灵隐寺师上人》 唐·张祜
月色荒城外,江声野寺中。
贫知交道薄,老信释门空。
露叶凋阶藓,风枝戛井桐。
不妨无酒夜,闲话值生公。 -
95.《旅中别侄暐》 唐·许浑
相见又南北,中宵泪满襟。
旅游知世薄,贫别觉情深。
歌管一尊酒,山川万里心。
此身多在路,休诵异乡吟。 -
96.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
97.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
98.《寒女行》 唐·邵谒
寒女命自薄,生来多贱微。
家贫人不聘,一身无所归。
养蚕多苦心,茧熟他人丝。
织素徒苦力,素成他人衣。 -
99.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
100.《诗品二十四则·自然》 唐·司空图
俯拾即是,不取诸邻。
俱道适往,著手成春。
如逢花开,如瞻岁新。
真予不夺,强得易贫。
幽人空山,过水采蘋.薄言情晤,悠悠天钧。