-
141.《监造御茶有所争执》 宋·徐玑
森森壑源山,注注壑源溪。
修修桐树林,下荫茶树低。
桐风日夜吟,桐雨洒霏霏。
千业高一青,一业千万枝。 -
142.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
143.《金缕曲·季子平安否》 清·顾贞观
季子平安否?便归来,平生万事,那堪回首!行路悠悠谁
慰藉,母老家贫子幼。
记不起,从前杯酒,魑魅搏人座见
惯,总输他,覆雨翻云手,冰与雪,周旋久。 -
144.《遇南厢园叟感赋八十韵》 清·吴伟业
寒潮冲废垒,火云烧赤冈。
四月到金陵,十日行大航。
平生游宦地,踪迹都遗忘。
道遇一园叟,问我来何方。 -
145.《刘行简见借诗稿以长句归之》 宋·沈与求
文章偏忌声名早,富贵政须门第好。
了知二物不相关,风月膏粱兼者少。
刘郎天韵真不凡,飞腾宜在蓬莱岛。
年来穷愁已到骨,只有珠玑落残稿。 -
146.《讯囚》 宋·唐庚
参军坐厅事,据案嚼齿牙。
引囚到庭下,囚口争喧哗。
参军气益振,声厉语更切:
“自古官中财,一一民膏血。 -
147.《拟古》 宋·李泳
鲜鲜歌者衣,扎扎机中练。
美人富千绮,寒女无一线。
古风日以远,薄俗日以变。
悲哉扊扅歌,女子羞自衒。
男儿乖持操,蹙踖叹贫贱。 -
148.《老农吟》 宋·柴元彪
襏襫田家翁,矍铄须眉白。
问渠年几许,不记年庚甲。
自言身世居此村,三十得儿儿复孙。
伤哉儿孙已露电,朝昏只影空断魂。 -
149.《南归诗十八首》 明·李流芳
伯兄性寡营,生理日萧条。
两弟皆食贫,汲汲度昏朝。
为农力不任,课儿亦无聊。
余润或望余,自顾无脂膏。 -
150.《哭徐玑五首》 宋·赵师秀
昔吾与君游,嫌疏不嫌数。
自为贫窭驱,十载九离索。
前年会京都,朂我返林薄。
吾贫未得归,君死不可作。 -
151.《东古寺》 未知·李滢
冒雨过东古,秋声满上方。
僧贫茶事薄,院静竹阴凉。
隔岸明疏叶,长天隐去樯。
法轮遗躅邈,一宿意傍徨。 -
152.《次韵曹好谦负春》 宋·曹纬
作计寻芳不属贫,可怜风物自良辰。
飞花有意能留客,啼鸟多情解唤人。
涉世乍惊翻捭薄,论交多语白头新。
十年异县伤流落,来往山州枉过春。 -
153.《和郑闳中仙居十一首》 宋·陈襄
我爱仙居好,家居十数人。
民穷惟有疾,俸薄不知贫。
弟妹间成癖,妻孥老未淳。
自馀无所恨,寸禄及偏亲。 -
154.《赠术士刘衡鉴》 宋·方逢辰
高目下耳赫如鉴,福善祸淫平如衡。
颜癯胡夭跖胡寿,秀氏乃富宪乃贫。
伯道无儿汤有后,造物岂是鉴不明。
孔明遗恨懿血食,造物岂是衡不平。 -
155.《赠许紒岩》 宋·林尚仁
年齿未三十,清名已照人。
才高犹苦学,俸薄不言贫。
留客醉终日,爱花吟过春。
自怜闲未得,满面扑京尘。 -
156.《止酒》 宋·吕耐轩
终年不举酒,爱漱玉池津。
自谓醒时好,谁知醒者嗔。
贫交滋味薄,老眠是非真。
拚死成何事,刘伶辈误人。 -
157.《古诗》 宋·庞谦孺
处身乾坤中,适意乃其常。
贫贱亦天然,尤怨徒自伤。
平生曲命薄,守已岂不良。
量分稍过差,神理翻百殃。 -
158.《颂古四首》 宋·释景元
推穷物理成家计,会合时机便识心。
多谢春风无厚薄,贫家桃李也成阴。 -
159.《金濑吊贞女》 宋·王端朝
嗟彼战国秋,风俗日以漓。
卓哉史氏女,粲粲兰蕙姿。
宋贞奉慈母,克尽乌鸟私。
业贫不辞苦,击漂临清漪。 -
160.《跋林学士宋聊帖》 宋·五迈
朝为一旅人,暮推拾九官。
趾高气且浮,反面视孤寒。
昔闻韩魏公,义风塞人寰。
赤舄坐书锦,有客排其关。