-
161.《寄题吴兴墨妙亭》 宋·苏颂
汉唐遗刻在江干,右史殷勤辑坠残。
剔去藓文人乍识,传来墨本字犹完。
六书体法从兹辨,二费声光遂不刊。
何必临池苦萦思,燕间时得坐隅观。 -
162.《送台州沈虞卿使君入朝》 宋·孙应时
东南数十州,今惟本根地。
因乃军国须,支吾亦良费。
簿书高没人,大率非古意。
先生海邦来,历历眼中事。 -
163.《玉虚洞》 宋·孙应时
驾言玉虚游,奇绝慰心赏。
馀雪明层阴,初旭上清朗。
寒溪玻璃色,远壑风雨响。
刺船度石濑,散策步林莽。 -
164.《孙生康祖从予海陵予荐之滁守赵叔明之门送以》 宋·孙应时
洙泗诸公游,参实少且鲁。
谁知一贯学,其进乃甚武。
儒生多山野,此事亦已古。
儇儇细儿黠,往往车上舞。 -
165.《春苦风雨》 宋·王洋
东君始造家,积累亦不细,一从潜阳兴,黄钟本根蒂。
二十四信风,以有此红翠,如何纵飘败,不作苞桑计。 -
166.《郑吏部开山路成二岩对棋於上因成二诗·寿松》 宋·王洋
向来本为买山田,饶得青松不费钱。
更向青冥斸峰顶,放教南斗照臞仙。 -
167.《李叔飞以仆迁官远贶长笺而仆在江亭无牟取谢》 宋·王洋
知君才气本无双,试自曾看古战场。
华萼风流今不坠,文章光焰自应长,诗从古锦传家法,身□花砖是故乡。
它日万钱供日费,更期粟贱致时康。 -
168.《又谢丁执中寄黄龙菜》 宋·王洋
吴山草长春暖时,吴人髻中金卷葹。
家家馈荐作寒食,贫富丰俭要适且。
富兼庶品助取醉,贫得胜具兼哦诗。
金瓶玉筹固华丽,雕章缋句真瑰奇。 -
169.《仟上人举进士过三十不第诗日男儿三十未有立》 宋·王洋
春风只解吹克花,灵根古木无生芽。
玲珑拳石出万样,碧峰千仞藏烟霞。
世间百事总如此,偶然感慨还兴嗟。
上人本是龙门客,少小辞家来射策。 -
170.《四月二十九日迓伯氏久渴得雨田父交贺而行客》 宋·王洋
本是黄梅雨涨时,沙痕褪落不成泥。
龙公不费丝毫力,收起鸣车水满畦。 -
171.《重游雁山分得六题·天聪洞》 宋·薛嵎
天听本非耳,形容独费吟。
岂伊空凿团,能探杳冥心。
混沌开中窍,空虚纳众音。
下临千仞险,当暑骨毛森。 -
172.《江陵令张景常万卷堂》 宋·杨时
民生结绳初,异宇本同体。
谁令四目翁,破肉作疮痏。
龙龟出河洛,兹理固天启。
张侯瑚琏姿,高步轶前轨。 -
173.《愧陶》 宋·喻良能
渊明在彭泽,到任八十日。
虽营三径资,未获公田秫。
珍重千金腰,不为督邮折。
拂衣赋归来,何异自投劾。 -
174.《胡元迈编吕仙翁传》 宋·袁说友
工夫未达性中天,九转还丹漫费年。
至理本无多智巧,此公自有一神仙。
绝知开卷翁如在,剩欲忘言意自传。
功行世间千百亿,诸天更办笔如椽。 -
175.《题王顺伯秘书所藏兰亭修禊帖》 宋·袁说友
永和九年暮春日,兰亭修禊群贤集。
含毫欲下意已先,媚日暄风佐摇笔。
当时一笔三百字,但说斯文感今昔。
谁知已作尤物看,流传人间天上得。