-
201.《它山堰》 宋·楼钥
它山堰头足奇观,百万雷霆声不断。
谁把并州快剪刀,平剪波澜成两段。
四明山深水源远,众壑会谿长漫汗。
滔天狂潦不少留,泻入长江势奔窜。 -
202.《雨中惜海棠花四首》 宋·廖行之
费尽胭脂画不妍,春心一缕褪唇嫣。
雨中似是花神意,犹作西为旧蜀天。 -
203.《既过曾居因访刘茂实秀才是日明叔同出恨仲威》 宋·赵蕃
官身肯听俗,人事直强亲。
开窗对修竹,笔墨得具陈。
俗子有时来,挥去防怒嗔。
相看久不厌,陈子清且真。 -
204.《寄施进之》 宋·赵蕃
我游尖峰回,一步成数憩。
仰攀松夭矫,俯睨石贔屭。
路穷入平野,飞鸟迎决眦。
庐舍半茅瓦,阡陌相栉比。 -
205.《半江遇风涛其势危甚晚示同舟》 宋·赵蕃
言归固多欣,值险辄大怖。
方趋顺风捷,忽与奔涛遇。
得非蛟龙争,无乃雷霆怒。
我舟仅如掌,我命且如缕。 -
206.《连日得顺风》 宋·赵蕃
上水深虞费挽牵,顺风似得江神怜。
云山好处留不得,纵望令人空惘然。 -
207.《严州道间得顺风俗云七里泷篙师云风便才七里》 宋·赵蕃
桐江多奔湍,牵挽厌劳正。
旧云七里泷,实乃七十里。
篙师为予言,风便辄易尔。
回思前日惊,留滞固可喜。 -
208.《元之去非来邢园折牡丹酴醾碧桃以去》 宋·赵蕃
花取三英粲,时高两玉人。
毋嫌应接费,要悟色香真。
诗定一题纸,酒应多入唇。
病夫方坐稳,幽独恐伤神。 -
209.《咏筍用昌黎韵》 宋·赵蕃
山居何所用,种竹并楹轩。
听雨宵忘寐,摇风日破烦。
春来仍引蔓,雨后竞添孙。
迸砌思移石,妨池欲废盆。 -
210.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
211.《日月莲花歌》 宋·汪莘
伟哉天地间,谁家两枝莲。
红莲一枝瑰子鲜,白莲一枝雪样妍。
两花径面各千里,压尽众草无朱铅。
不见卖花翁,不知阿谁担南躔又北躔。 -
212.《送赵侍朗被召》 宋·曹彦约
祗为分尤辍近臣,不应持久费经纶。
暂来制阃无多日,归去朝天及早春。
红旆绿油生羽翼,落霞秋水动精神。
行行但说长安近,辜负攀留几许人。 -
213.《雪中同赵仓从之泛舟饯钱宪文季酒中剧谈汉事》 宋·曹彦约
冬序玄以冥,闭塞乃共职。
巧作六花飞,与天为粉泽。
初舞若狂然,既定稍真积。
坐令宇宙间,万象变颜色。 -
214.《再和戏黄玉泉》 宋·郑清之
黄公辞酒垆,经笥捧便腹。
读书饥鸢声,了了崇文目。
陂澄万顷波,巢寄一枝木。
戏题百姓眼,自笑孤舘独。 -
215.《县斋秋怀》 宋·程公许
古人日以远,古心谁与共。
陈编如有觌,整袂神自竦。
书短疲众喧,夜永息群动。
赖此一炷膏,假我数行诵。
古今费探讨,心力老宾送。
世味久已空,余业此偏重。
岁晚偿得间,只愿收册拥。 -
216.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
217.《和谢孟彝秘丞馆中书怀》 宋·程公许
虎头一生信痴绝,虚名误人可多窃。
萧速白发宁可贷,流浪红尘几时歇。
三神山夐隔嚣纷,众君子聚莹冰雪。
尘犀时接宝唾香,玄关要待玉{上竹下氐}掣。 -
218.《谢新胥口监生赵立之》 宋·程公许
鲁壁峄碑远莫睹,艰哉河流讯鼗鼓。
披荒摸搭不厌多,繙阅端能助稽古。
向来四壁风雨秋,谁遣彯缨群玉府。
终年肮脏甘谪堕,采采蒿菁不盈筥。 -
219.《唐世有刺郡江表者时宰嘱以新淦出笔……》 宋·岳珂
世间示必无皋夔,九疑虞舜不可追。
武皇锐意开绝漠,推锋乃亦有卫霍。
嗟哉格物本一理,雇人所用何如耳。
笔工在昔本市傭,束毫传筦求售同。 -
220.《送洪承信儒发西上》 宋·王迈
诗是同不址杯水,明经谈笑博青紫。
两石争如识一丁,长枪得胜毛锥子。
夫君稽古岁月深,雕虫童习素所耻。
奋身刀剑亦借径,未能免俗聊尔耳。