-
121.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
122.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
123.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
124.《古风其三十五》 唐·李白
丑女来效颦。
还家惊四邻。
寿陵失本步。
笑杀邯郸人。 -
125.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
126.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
127.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
128.《叶教授和溽字韵诗,复次韵为戏,记龙井之游》 宋·苏轼
先生鲁诸儒,饮食清不溽。
空肠出秀句,吟嚼五味足。
华堂闹丝管,眸子涨春渌。
先生疾走避,面冷毒在腹。 -
129.《金陵怀古四首》 宋·王安石
天兵南下此桥江,敌国当时指顾降。
山水雄豪空复在,君王神武自难双。
留连落日频回首,想像余墟独倚窗。
却怪夏阳才一苇,汉家何事费罂岳。 -
130.《韩子》 宋·王安石
纷纷易尽百年身,举世何人识道真。
力去陈言夸末俗,可怜无补费精神。 -
131.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
132.《梅花》 宋·戴复古
潇洒春葩缟寿阳,百花惟有此花强。
月中分外精神出,雪里几多风味长。
折向书窗疑是玉,吟来齿颊亦生香。
年年茅舍江村畔,勾引诗人费品量。 -
133.《望江南/忆江南》 宋·戴复古
石屏老,家住海东云。
本是寻常田舍子,如何呼唤作诗人。
无益费精神。
千首富,不救一生贫。
贾岛形模元自瘦,杜陵言语不妨村。
谁解学西昆。 -
134.《除夜感懹》 宋·范成大
松楸百年哀,霜露终岁悲。
天地岂汝偏,鬼神谅无私。
孤穷罪当尔,我今怨尤谁?
噎绝梦自语,伶俜影相随。 -
135.《游武夷,作棹歌呈晦翁十首》 宋·辛弃疾
一水奔流叠嶂开,溪头千步响如雷。
扁舟费尽篙师力,咫尺平澜上不来。
山上风吹笙鹤声,山前人望翠云屏。 -
136.《雪夜》 宋·陆游
雪声如飞沙,风声如翻涛,三更天地闇,雪急风愈豪。
颇疑虚空中,鬼神战方鏖,胜负要一决,利兵未肯櫜。
我如堕重围,百计无由逃。
僵缩不能寐,起坐拥故袍。 -
137.《寄叶道人》 宋·陆游
白首不堪忧患缠,要将乐事饯流年。
寻山犹费几两屐,贮酒真须百斛船。
若信王侯等蝼蚁,可因富贵失神仙?惊人亦莫摩铜狄,泰华松风足昼眠。 -
138.《龟堂一隅开窗设榻为小憩之地》 宋·陆游
栟榈薝卜障斜阳,旋置临阶八尺床。
小展窗扉无大费,略加苫盖有余凉。
老来愈觉岁时速,梦裹不知途路长。
试问神游向何处?月明挥榜上潇湘。 -
139.《送李君亮大著出守眉州》 宋·杨万里
老夫丐外自缘老,复闻建邺江山好。
不应夫子亦翩然,一柁江花更江草。
黄金宫阙三神山,蓬莱五云霄汉间。
仍将弱水三万里,隔断尘世无往还。 -
140.《至洪泽》 宋·杨万里
今宵合过山阳驿,泊船问来是洪泽。
都梁到此只一程,却费一霄兼两日。
政缘夜来到渎头,打头风起浪不休。
舟人相贺已入港,不怕淮河更风浪。