-
181.《医者》 宋·秦观
块然一气初浑沦,散作六物相吐吞。
主承客御胜复存,是为万物疾病原。
寥寥空陂游冤魂,诲此法术成轩辕。
金书玉册要不烦,焕如星宿不可扪。 -
182.《秋夜读书有感》 宋·陆游
久病畏长夏,枕簟如炮焚。
扶持赖药物,俛仰秋已分。
清夜炷炉香,袅袅起孤云。
灵府豁蒙滞,旧学资鉏耘。 -
183.《戒杀》 宋·陆游
物生天地间,同此一太虚,林林各自植,但坐形骸拘;日夜相残杀,曾不置斯须,皮毛备裘褐,膏血资甘腴。
鸡鹜羊彘辈,尚食稗与刍;飞潜何预汝,祸乃及禽鱼。
豺虎之害人,亦为饥所驱;汝顾不自省,何暇议彼欤?又于人类中,各私六尺躯,方其忿怒时,流血视若无。
我欲反其源,默观受气初,梃刃之所加,惨若在我肤。 -
184.《姚将军靖康初以战败亡命建炎中下诏求之不可》 宋·陆游
造物困豪杰,意将使有为。
功名未足言,或作出世资。
姚公勇冠军,百战起西陲。
天方覆中原,殆非一木支。 -
185.《早春池上作》 宋·陆游
疏嬾元当与世辞,残年况近乞身期。
一官空作读书祟,五斗不供沽酒资。
冰拆野塘初灩灩,雪残芳草已离离。
物华似有平生旧,不待招呼尽入诗。 -
186.《冬日放言二十一首》 宋·张耒
至道与物反,夫岂会俗心。
圣处有阃域,扃钥一何深。
时时资美酒,可得及其门。
送君者既反,君驾胡可寻。 -
187.《感春》 宋·张耒
淹留生白发,默默又惊春。
花房与柳萼,三见东风新。
竟日雨不止,翛翛寒着人。
拥裘坐闭阁,但与山炉亲。 -
188.《渡洛游三乡书所见》 宋·张耒
重云蔽南山,远见山雨白。
我行山之北,便与云雨隔。
西风来如奔,零乱云物拆。
驱除信果决,霶霈绝余滴。 -
189.《日落》 宋·张耒
日落长云暗,风悲古岸秋。
渚鸥遥避客,野蝶戏随舟。
疏拙资微禄,飘零厌远游。
若无尊里酒,何物与消愁。 -
190.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
191.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
192.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
193.《送刘士彦赴福建转运判官》 宋·黄庭坚
秋叶雨堕来,冥鸿天资高。
车马气成雾,九衢行滔滔。
中有寂寞人,灵府扃锁牢。
西风持汉节,骑从严弓刀。 -
194.《几复读庄子戏赠》 宋·黄庭坚
蜩化抢榆枋,鹏化抟扶摇。
大椿万岁寿,粪英不重朝。
有待於无待,定非各逍遥。
譬如宿舂粮,所诣岂得辽。 -
195.《盆中树》 元·王冕
橐驼已矣树多病,后世谁能谕官政?盘根银节入盆盂,岂伊妡生之本性?童童结盖拥绿云,皮肤转卷生虫纹。
幽人重之如重宝,置诸座右同佳宾。
时时玩赏勤拂试,要做人前好颜色。
自怜无路接春风,惭愧荆榛得甘泽。 -
196.《奉同道矩始平公惠砚》 宋·司马光
爵台今已倾,飘瓦出芜城。
还人缣缃用,尤资笔墨精。
相君怜古物,白史擅书名。
聊用飞军檄,何愁楯鼻平。 -
197.《和吴冲卿三哀诗》 宋·司马光
天生千万人,中有一俊杰。
奈何丧三贤,前后缠期月。
邻几任天资,浮饰耻澡刷。
朝市等山林,衣冠同布褐。 -
198.《白兔》 宋·欧阳修
天冥冥,云蒙蒙,白兔捣药姮娥宫。
玉关金锁夜不闭,窜入涤山千万重。 -
199.《答梅圣俞寺丞见寄》 宋·欧阳修
忆昔识君初,我少君方壮。
风期一相许,意气曾谁让。
交游盛京洛,樽俎陪丞相。
騄骥日相追,鸾凰志高扬。 -
200.《答杜相公惠诗》 宋·欧阳修
药苗本是山家味,茶具偏於野客宜。
敢以微诚将薄物,少资清兴入新诗。
言无俗韵精而劲,笔有神锋老更奇。
二宝收藏传百世,岂惟荣耀托当时。