-
141.《题柯德阳埽尘斋》 宋·方回
尧舜上圣姿,犹以学为事。
矧伊匪生知,不学知不致。
可学而不学,是谓自暴弃。
俯首就佔毕,又患学不至。 -
142.《何耕道还邛南赠诗为别》 宋·郭印
古人不复见,俗学尚穿凿。
时花亦可观,潢潦终易涸。
暮年识吾子,志与流辈各。
入道穷根源,高情转寥廓。 -
143.《送章发运楶》 宋·李复
乡农不寓兵,经费半非古。
天下虽无事,禁虣必备武。
浚郊开王畿,屹然根本固。
钩陈拥帝居,百万环貔虎。 -
144.《赠张明德星士》 宋·陆文圭
二曜五缜万古县,甘石之学今不传。
术家能以天占人,圣人乃以人占天。
仁义礼智性所具,吉凶祸福命使然。
命天俵赋定不易,性我受用修则全。 -
145.《同轮歌》 宋·释印肃
应机互换不空同,任运随时转此公。
岂用千寻麻索拽,指端轻拨满寰中。
活泼泼,耀玲珑,相继联绵不断穷。 -
146.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
147.《送阎秘丞宰雩都》 宋·苏颂
江西剧藩曰南康,其山空青水贡漳。
环封千里十巨邑,邑皆万室居相望。
地穷吴境杂楚粤,民生窘急矜豪强。
积奸叠讼狃成俗,吏治纷扰多颓纲。 -
148.《公退三首》 宋·苏籀
缺然资略每区区,抑冒扬清小小劬。
诹律纲条思济理,算缗公帑较输储。
三科识擢才能显,八计精研吏治孚。
端有硕生如杜蒉,升堂洗觯降除趋。 -
149.《中壘一首》 宋·苏籀
更生倾侧四斥已,精诚所祈格天地。
著明深切安危机,同道萧周数人耳。
不容何病见君子,节义政应强国热,倖卿权尹岂尝无,忠正得朋侥冒柅。 -
150.《简常次立一首》 宋·苏籀
文章尘粃懒详论,吏术粗芜昧旧闻。
钝惫康庄输轶步,精强省寺称公孙。
咨吁国计神资略,嚄唶戎容壮扞藩。
咄咄书痴公事閒,蝉鸣官柳梦余魂。 -
151.《史丞相生辰》 宋·喻良能
长才蚤立太平基,奥学曾为帝者师。
谋计不资同列断,规存长许后人随。
金鱼玉带今谁似,橘绿橙黄景最宜。
再拜祝公千万寿,三江细酌入瑶卮。 -
152.《和董显叔韵》 宋·袁说友
江南人称在觌面,足以慰予畴昔念。
识公只在文字间,君子若人今子贱。
江湖路远睽言谈,八年于外自亦閒。
有时拂拭旧珠玉,端欲论诗伯仲间。 -
153.《梅隐》 宋·曾丰
君不见岷峨春雷江发源,又不见楩楠秋风叶归根。
时中两字万物具,他说不出吾圣门。
挟书来就辟雍试,尧舜君民得无意。
凤山梅隐屋数椽,区区无乃太早计。 -
154.《淳祐祭海神十六首》 隋代·佚名
沧溟之德,东南具依。
与波出素,国计攸资。
石白欲敌,济我王师。
神其享锡,益车燕绥。 -
155.《淳祐祭海神十六首》 隋代·佚名
沧溟之德,东南具依。
与波出素,国计攸资。
石白欲敌,济我王师。
神其享锡,益车燕绥。