-
101.《晨起行园治蔬》 明·施渐
处疴情方愆,览籍亦棼结。
止迹丘樊间,喜与荷锄列。
晨星沐未遑,周葺幸余力。
夙英始敛华,密露若莹雪。 -
102.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
103.《黄连》 明·吴宽
花细山桂然,阶下不堪嗅。
野人其根,根长节应九。
苦节不可贞,服食可资寿。
其功利于病,有客嫌苦口。
戒予勿种兹,味苦和难受。
岂不见甘草,百药无不有。 -
104.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
105.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
106.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
病起犹未王,言归聿何速。
所叹鸡肋微,犹成道旁筑。
得失一以分,宁免相刺促。
快哉良友言,自计亦已熟。 -
107.《籴米》 宋·苏轼
籴米买束薪,百物资之市。
不缘耕樵得,饱食殊少味。
再拜请邦君,愿受一廛地。
知非笑昨梦,食力免内愧。
春秧几时花,夏稗忽已穟。
怅焉抚耒耜,谁复识此意。 -
108.《初别子由》 宋·苏轼
我少知子由,天资和而清。
好学老益坚,表里渐融明。
岂独为吾弟,要是贤友生。
不见六七年,微言谁与赓。 -
109.《和陶西田获早稻》 宋·苏轼
蓬头三獠奴,谁谓愿且端。
晨兴洒扫罢,饱食不自安。
愿治此圃畦,少资主游观。
昼功不自觉,夜气乃潜还。 -
110.《读史》 宋·范成大
登坛策刘项,卧卢料曹孙。
探懹取事业,一一如印圈。
英豪盖天资,八极入控抟。
由来事成毁,只系手覆翻。 -
111.《秋思》 宋·陆游
闲愁正可资诗酒,小疾安能减食眠。
一亩旋租畦菜地,千钱新买钓鱼船。 -
112.《秋夜读书有感》 宋·陆游
久病畏长夏,枕簟如炮焚。
扶持赖药物,俛仰秋已分。
清夜炷炉香,袅袅起孤云。
灵府豁蒙滞,旧学资鉏耘。 -
113.《戒杀》 宋·陆游
物生天地间,同此一太虚,林林各自植,但坐形骸拘;日夜相残杀,曾不置斯须,皮毛备裘褐,膏血资甘腴。
鸡鹜羊彘辈,尚食稗与刍;飞潜何预汝,祸乃及禽鱼。
豺虎之害人,亦为饥所驱;汝顾不自省,何暇议彼欤?又于人类中,各私六尺躯,方其忿怒时,流血视若无。
我欲反其源,默观受气初,梃刃之所加,惨若在我肤。 -
114.《感春三首》 宋·张耒
山民为生最易足,一身生计资山木。
负薪入市得百钱,归守妻儿烹斗粟。
山林未尽终不忧,衣食自足他无欲。
人生谁使爱功名,万虑千思挠心腹。 -
115.《读杜集》 宋·张耒
风雅不复兴,后来谁可数。
陵迟数百岁,天地实生甫。
假之虹与霓,照耀蟠肺腑。
夺其富贵乐,激使事言语。 -
116.《寄新茶与南禅师》 宋·黄庭坚
筠焙熟香茶,能医病眼花。
因甘野夫食,聊寄法王家。
石钵收云液,铜缾煮露华。
一瓯资舌本,吾欲问三车。 -
117.《白兔》 宋·欧阳修
天冥冥,云蒙蒙,白兔捣药姮娥宫。
玉关金锁夜不闭,窜入涤山千万重。 -
118.《寄汉阳赵尉沔》 宋·贺铸
庆湖遗老坐诗穷,强仕之年百病攻。
谁谓南昌禄隐翁,伏枕呻吟四壁空。
相思限此江西东,寄声每托江头风。
斯言近俳聊一笑,江水方清饥可疗。 -
119.《次韵和王尚书答赠宣城花木瓜十韵》 宋·梅尧臣
百菓各甘酸,或由人所植。
木瓜闻卫诗,赠好非玉色。
投此琼玖报,盖重车马饰。
贵贱今既殊,凌纸字翕赩。 -
120.《和孙端叟寺丞农具十五首其五耒耜》 宋·梅尧臣
古圣通物宜,揉斲资粒食。
稼穑尽民勤,垦耕穷地方。
推化本神农,维时思后稷。
我老欲归田,兹器已先识。