-
101.《夜宿石门诗》 南北朝·谢灵运
朝搴苑中兰,畏彼霜下歇。
暝还云际宿,弄此石上月。
鸟鸣识夜栖,木落知风发。
异音同至听,殊响俱清越。
妙物莫为赏,芳醑谁与伐。
美人竟不来,阳阿徒晞发。 -
102.《之宣城郡出新林浦向板桥》 南北朝·谢朓
江路西南永,归流东北骛。
天际识归舟,云中辨江树。
旅思倦摇摇,孤游昔已屡。
既欢怀禄情,复协沧洲趣。
嚣尘自兹隔,赏心于此遇。
虽无玄豹姿,终隐南山雾。 -
103.《劝金船(和元素韵自撰腔命名)》 宋·苏轼
无情流水多情客。
劝我如曾识。
杯行到手休辞却。
这公道难得。 -
104.《水调歌头(和张文伯对月词)》 宋·王之道
斜阳明薄暮,暗雨霁凉秋。
弱云狼藉,晚来风起,席卷更无留。
天外老蟾高挂,皎皎寒光照水,金璧共沈浮。
宾主一时杰,倾动庾公楼。 -
105.《醉蓬莱(同幕中诸公劝虞宣威酒)》 宋·李流谦
正红疏绿密,浪软波肥,放舟时节。
载地擎天,识堂堂人杰。
万里长江,百年骄虏,只笑谈烟灭。
葭苇霜秋,楼船月晓,渔樵能说。 -
106.《虞美人(春怀)》 宋·李流谦
一春不识春风面。
都为慵开眼。
荼_雪白牡丹红。
犹及尊前一醉、赏芳秾。
东君又是匆匆去。
我亦无多住。
四年薄宦老天涯。
闲了故园多少、好花枝。 -
107.《木兰花慢(和旧词韵)》 宋·曹冠
念行藏在道,仕宦岂为谋身。
自谤起营蝇,东山高卧,北海开尊。
荣枯置之度外,得饶人处,谩也饶人。
须信吾躬道义,巍然良贵中存。 -
108.《酹江月(次韵东坡赋别)》 宋·葛长庚
寄言天上,石麒麟、化作人间英物。
醉拥诗兵驱笔阵,百万词锋退壁。
世事空花,赏心泥絮,一点红炉雪。
识时务者,当今惟有俊杰。 -
109.《汉宫春(三和)》 宋·刘克庄
酷爱名花,本不贪妖艳,惟赏幽姿。
乌台旧案累汝,牵惹随司。
冰层雪积,独伊家、点绛凝脂。
应冷笑,海棠醉睡,牡丹未免丰肌。 -
110.《汉宫春(芍药)》 宋·陈允平
开尽荼コ,正桑云麦浪,天气如秋。
南园露梢半坼,金粟丝头。
温香傍酒,尽多娇、不识春愁。
莺院悄,轻阴弄晚,何人堪伴清游。 -
111.《满江红》 宋·何梦桂
春色三分,怎禁得、几番风力。
又早见、亭台绿水,柳摇金色。
满眼春愁无著处,知心惟有幽禽识。
望青山、目断夕阳边,孤云隔。 -
112.《括满江红》 宋·林正大
太一真人,莲叶向、中流荡漾。
凌万顷、风为帆席,浪为轻桨。
乱舞翠绡云雾薄,卧看玉宇琉璃晃。
似飘然、万斛举龙骧,随波荡。 -
113.《水龙吟(题连州翼然亭呈欧守)》 宋·严仁
翼然新榜高亭,翰林铁画燕公手。
滁阳盛事,何人重继,湟川太守。
太守谓谁,文章的派,醉翁贤胄。
对千峰削翠,双溪注玉,端不减、琅琊秀。 -
114.《水调歌(题角牴人障)》 宋·程节齐
养气兼养勇,岂不丈夫哉。
何人刚欲斗力,谩向此间来。
莫论施身文绣,看取兼人胆谅,胸次尽嵬嵬。
独步登坛后,诸子尽舆台。 -
115.《临顿儿》 清·吴伟业
临顿谁家儿?生小矜白皙。
阿爷负官钱,弃置何仓卒!
贻我适谁家,朱门临广陌。
嘱侬且好住,跳弄无知识。 -
116.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
117.《为徐敬业讨武曌檄/代李敬业讨武曌檄》 唐·骆宾王
伪临朝武氏者,性非和顺,地实寒微。
昔充太宗下陈,曾以更衣入侍。
洎乎晚节,秽乱春宫。
潜隐先帝之私,阴图后房之嬖。 -
118.《与韩荆州书》 唐·李白
白闻天下谈士相聚而言曰:“生不用封万户侯,但愿一识韩荆州。
”何令人之景慕,一至于此耶!岂不以有周公之风,躬吐握之事,使海内豪俊,奔走而归之,一登龙门,则声价十倍!所以龙蟠凤逸之士,皆欲收名定价于君侯。
愿君侯不以富贵而骄之、寒贱而忽之,则三千之中有毛遂,使白得颖脱而出,即其人焉。
白,陇西布衣,流落楚、汉。 -
119.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
120.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。