-
101.《悲愤诗》 魏晋·蔡琰
嗟薄祜兮遭世患。
宗族殄兮门户单。
身执略兮入西关。
历险阻兮之羗蛮。 -
102.《效杜甫七歌在长洲县作》 清·余怀
有客有客字船子,平生赤脚踏海水。
身经战斗少睡眠,功名富贵徒为尔。
自比稷契何其愚,非薄汤武良有以。
呜呼一歌兮歌激昂,日月惨淡无晶光。 -
103.《蔡州三首》 宋·孔武仲
狂霖山群山,夜半击堤口。
水横溢陵阿,余波犹怒吼。
东村五百户,一塌如摧朽。
硉兀声如雷,牛马不及走。 -
104.《赠广都寓舍贤妇二喻诗》 宋·顿起
尝闻赵清献,恤孤慰亡友。
至今西蜀人,谈美不容口。
二喻出儒家,清贫一无有。
零丁依老姑,破屋僧堂后。 -
105.《寄题翠麓寺呈伯强寺丞》 宋·钱公辅
曩时曾作家山游,亭有翠麓排新幽。
疏轩密牖竹锵戛,烈风劲雨松飕飀。
呀然出户瞰山足,屹然数竿围上头。
扫除云峰耸客步,煎煮锡水供茶瓯。 -
106.《嘲蚊四十韵》 宋·范成大
暑魃方肆行,羽孽亦厉习。
肖翘极么魔,坱圠累辟翕。
湿生同粪蝎,腐化类宵熠。
初来闹郭郛,少进互原隰。 -
107.《中秋玩月张校理宅得南字》 明·高启
八月望夜天如蓝,海色卷雾山收岚。
玉盘元沉龙窟底,忽起万丈谁能探。
初来空中光尚湿,霜娥寒鬓风旂嵒。
人言一年此最好,金精水气秋相涵。 -
108.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
109.《子张子夏庙同邻几圣俞过作》 宋·韩维
峨峨道旁庙,庭户焕丹黝,恭闻师商贤,下拜奠卮酒。
大梁故王都,豪杰所奔走。
当时多尊荣,死不道人口。 -
110.《大寒呈张太博》 宋·郑獬
寒风怒蓬勃,排户入吾室。
沙灰涨天黑,白日赤黄色。
捉衣拥肩坐,心脾寒憀慄。
须臾天气变,阴黯如涂漆。 -
111.《京口有归燕》 宋·曹勋
春烟昼白春草绿,春水溶溶曲江曲。
吴宫梁苑尽灰飞,胡马骄嘶衔苜蓿。
萧条南国閟春愁,章台瑶室今茅屋。
中原民庶被毡裘,万室无人皆鼠伏。 -
112.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
113.《癸巳岁邑中大歉三七侄捐金散谷以济艰食因成》 宋·吴芾
吾家谓侄非常儿,自幼读书尝下帷。
平居事母尽孝道,力供子职曾无违。
辛勤农亩三十载,顿立门户成家肥。
耻同流俗事骄吝,好贤乐业常怡怡。 -
114.《建昌守杨吉老得居湖州山间作亭於上名曰弁辉》 宋·仲并
白首苕溪几我乡,青眼弁山如故友。
诛茅晚岁合岩栖,漂梗一生嗟浪走。
往往每来每太息,去去一步一回首。
檐楹之雄谁氏室,基堂宜为后人有。 -
115.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
116.《送制帅林和叔归》 宋·楼钥
使君一何清,鹤骨天与瘦。
少年场屋声,六艺饱芳漱。
一行起作吏,所立已不苟。
立朝凛大节,论事几及霤。 -
117.《史少师赐第赏芍药分韵得木字》 宋·楼钥
帝城有仙山,双径森万玉。
洞户入深窈,突兀见华屋。
相君领众客,红药想芬馥。
霜刀妙裁剪,烟脂点冰轂。 -
118.《山河叹送刘左史归简州》 宋·魏了翁
山河两戒南北分,天地一气华戎钧。
譬诸指搐非害事,往往西体为不信。
惟今愧虏相噬吞,人言雪耻兹其辰。
盍驱卞庄刺刺虎,又嗾庐{捉去扌加犭}擒狡{皴去皮加兔}。 -
119.《责{上广下来}》 宋·刘学箕
我生不辰八岁孤,伯父薨逝叔父无。
长才十五立志苦,不敢怠惰知读书。
汝生父子不识面,母慈育字如捧珠。
那知汝更命苦极,八龄甫及母亦殂。 -
120.《讼田行》 宋·陈藻
乐轩世俗文不工,场屋此生难遭逢。
百年饿死真可惜,人命只在田亩中。
远行直到西融州,客装收拾来归休。
江滩象窟百无忧,却陷人心危险头。