-
121.《送侄让还吴》 元·陈基
西风萧萧鸿雁鸣,行子悠悠随旆旌。
百年衣食仰奔走,四海甲兵纷战争。
猥将笔札事卿相,叨备戎行陪俊英。
军中草檄吾何有,马上操觚汝所能。 -
122.《古金城谣》 元·周霆震
昆仑烈风撼坤轴,日车敛辔咸池浴。
六龙饮渴呼不闻,赤蚁玄蜂厌人肉。
荆襄弗支庐寿孤,江东扫地如摧枯。
忠臣当代谁第一?七载舒州天下无。 -
123.《满江红 幽居》 元·洪希文
筑室云屏,连翠*、断崖如臼。
任红尘飞到,借风为帚。
谈笑从容无俗客,山花风竹皆吾友。
做姬公事业竟明农,终田亩。 -
124.《淮阴舟中晚坐写怀二十四韵》 明·归有光
清浦轻风渡,赤日微云遮。
昨问圯桥履,今即下邳街。
淮酒市醽醁,楚音杂琵琶。
二麦吐新穗,百草敷繁葩。 -
125.《闰三月十日将别王甥与之痛饮醉后作将进酒》 明·皇甫冲
将进酒,解双璧,敝裘羸马长安陌。
长安瓮头香可怜,一饮须当尽一石。
手引六博狂叫呼,当盘一掷得五白。
千古兴亡亦尔尔,眼前得丧何曾惜。 -
126.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
127.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
128.《送贡先生(五十韵)》 明·唐之淳
先生京国来,称有母氏丧。
问之几何时,二十余星霜。
八月发秦淮,九月下涛江。
旦闻云海滴,夜视星斗芒。 -
129.《高阳行》 明·屠应埈
君不见高阳酒徒气若虹,酒酣仗剑谒沛公。
褒衣侧注反遭骂,竖儒瞋目称而翁。
军门拾谒使者入,麾矛雪足来趋风。
儒冠自昔为人下,豪士累累走中野。 -
130.《古风其十九》 唐·李白
西岳莲花山。
迢迢见明星。
素手把芙蓉。
虚步蹑太清。 -
131.《作书寄王晋卿忽忆前年寒食北城之游走笔为此》 宋·苏轼
北城寒食烟火微,落花蝴蝶作团飞。
王孙出游乐忘归,门前骢马紫金鞿。
吹笙帐底烟霏霏,行人举头谁敢睎。
扣门狂客君不麾,更遣倾城出翠帏。 -
132.《秦少游梦发殡而葬之者云是刘发之柩是岁发首》 宋·苏轼
君看三代士执雉,本以杀身为小补。
居官死职战死绥,梦尸得官真古语。
五行胜己斯为官,官如草木吾如土。
仕而未禄犹宾客,待以纯臣盖非古。 -
133.《百步洪二首(并叙)》 宋·苏轼
王定国访余于彭城,一日棹小舟,与颜长道携盼、英、卿三子游泗水,北上圣女山,南下百步洪,吹笛饮酒,乘月而归。
余时以事不得往,夜着羽衣,伫立于黄楼上,相视而笑,以为李太白死,世间无此乐三百余年矣。
定国既去逾月,复与参寥师放舟洪下,追怀曩游,以为陈迹,喟然而叹。
故作二诗,一以遗参寥,一以寄定国,且示颜长道、舒尧文邀同赋云。 -
134.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
135.《送沈亚之歌并序》 唐·李贺
吴兴才人怨春风,桃花满陌千里红。
紫丝竹断骢马小,家住钱塘东复东。
白藤交穿织书笈,短策齐裁如梵夹。
雄光宝矿献春卿,烟底蓦波乘一叶。 -
136.《送沈亚之歌》 唐·李贺
吴兴才人怨春风,桃花满陌千里红。
紫丝竹断骢马小,家住钱塘东复东。
白藤交穿织书笈,短策齐裁如梵夹。 -
137.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
138.《石洞饷酒》 宋·陆游
忘忧自古无上策,欲饮家贫酒杯迮。
今朝鹊喜报远饷,未坼赤泥先动色。
鱼长三尺催脍玉,巨蟹两螫仍斫雪。
勿言地僻少过从,清风明月俱吾客。
驱除二竖走三彭,零落眼花生耳热。
陶然酣卧听松声,媿尔公卿足忧责。 -
139.《送佛照光老赴径山》 宋·陆游
大觉住育王,拗折拄杖强到底;佛照住育王,挑得钵囊随诏起。
从来宗门话,只要句不死。
说同说异庵外人,若是吾宗宁有此?日日风雨今日晴,万里春光入帝城;传宣江上走中使,开堂座下罗公卿。
御香霭霭云共布,法音浩浩潮收声。 -
140.《和昌英叔雪中春酌》 宋·杨万里
南溪春寒强似冬,南溪春水走玉虹。
雷公戏手行春雪,诗人嘲词便飞屑。
只嫌春雪趁春雷,春容止要渠栽培。
冻作玉花销作雨,多般点缀春庭户。