-
341.《知郡范公泽游野意轩尽斩轩前恶竹之蔽眼界豁》 宋·郭印
胜景天壤间,造物不能秘。
堂堂亘古今,取舍愈无匮。
江山本自如,优劣随人意。
城东古招提,轩宇旧凿翠。 -
342.《七夕和韵》 宋·李复
东方牵牛西织女,饮犊弄机隔河渚。
西风忽起怨夜长,相望盈盈不得语。
走投上帝贷金钱,五云飞来结香軿。
曳裾指露天榆冷。 -
343.《赠楷长老》 宋·李复
灵源独耀脱根尘,岂论空身与色身。
若论有无宁见法,须知开悟不因人。
病瘖得味难形语,走饿还家忽忘贫。
薪火相交多少险,烦师与众指迷津。 -
344.《答丘寺丞示月蚀诗》 宋·李覯
一夜吟公月蚀诗,睡魔惊走醉魂飞。
如将混沌重区别,要使君臣有等威。
天道至高全指掌,古人虽死合知非。
相思无计能相见,何日轩车向北归。 -
345.《杂诗五首》 宋·陆文圭
田叟不知书,指望升平年。
一生把锄犁,忽闻铸戈鋋。
早晚征徭起,惊讹走相傅。
腐儒寒窗下,风雨正齁眠。 -
346.《周上人求语》 宋·释绍昙
忆昔周当仁,手握金刚杵。
愤气向南方,誓灭诸魔子。
老婆蓦劄点三心,走入龙潭恨转深。
扫荡家私无一窖,胡挥白棒到平人。 -
347.《偈颂三十首》 宋·释印肃
众生本是佛,悟了一体同。
若人不达本,逐末走西东。
君子当务本,本立佛性同。
通一万事毕,终不被尘笼。 -
348.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
349.《颂一百则》 宋·释重顯
机轮曾未转,转必两头走。
明镜忽临台,当下分妍丑。
妍丑分兮迷云开,慈门何处生尘埃。
因思良马窥鞭影,千里追风唤得回。
唤得回,鸣指三下。 -
350.《村庄麦饭虀笋有怀达善正仲帅初因寄袁仲素季》 宋·舒岳祥
麦风生晓寒,梅潦蕴炎溽。
三日不出门,新笋已成竹。
独酌固自佳,对妇亦不俗。
黄鱼出海门,餍饫及僮仆。 -
351.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
352.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
353.《再和三篇》 宋·苏颂
兵厨酿酒宅连池,为郡优悠每自知。
铃下文移归幕府,案前颐指走签师。
农桑课罢聊行乐,朱墨间来好序棋。
饱食将何报丰禄,歌时惟咏阜财诗。 -
354.《去年一首》 宋·苏籀
去年胡来清水岩,黄河狭隘冬凌顽。
戾如飘风速如鬼,犬豕淫虐豺狼贪。
探马星奔汗流地,猛士眦裂发指冠。
潼雍见兵不及万,半阙甲胃屯河边。 -
355.《送才元长乐倅》 宋·苏籀
东省西台除吏目,轶才勿谓得途赊。
孰云相贰徒劳职,政恐东南弗复加。
常衮颁宣礼翘秀,仲翔好事走幽遐。
口占十吏传州檄,指画千条靖海涯。 -
356.《读中兴颂碑》 宋·王洋
峨峨蜀道艰难路,万里行人走征戍。
如摇夜发川谷惊,回首长安满烟雾。
朔方日已催天明,朱辉散射朝霞千。
旌旗指顾豺虎静,风雨汛扫烟云清。 -
357.《次韵宗郎中师仁见示古风》 宋·喻良能
平生癖瘀诗,业债馀清净。
但已心孔开,敢夸笔锋劲。
疾书或欹斜,所向必雅正。
顾惭非晋人,出语那韵胜。 -
358.《游三洲岩》 宋·曾丰
南中岂无岩,三洲盖其杰。
朅来五羊初,满听行人说。
今乘急雨游,吾屐不遑蜡。
遥观似舜峰,近视疑禹穴。 -
359.《孙履正履和北上予同舟送之入郡舣舟白莲桥信》 明·程嘉燧
凉风一杯酒,明月万里心。
双帆飞度吴苑树,澄江远挂秋河阴。
君过三山向京阙,杨子津楼秋涨没。
广陵豪士邀醉君,期我不来意超忽。 -
360.《和牧斋题沈石田奚川八景图歌》 明·程嘉燧
侍郎载歌奚川图,后人讽歌如按图。
诗成相示劝之和,才尽气索其如吾。
枯肠无沈难饮墨,但恣夕歠还朝袴。
迫来长句谁子敌,况当述祖诗格殊。