-
161.《送王屋山人魏万还王屋》 唐·李白
仙人东方生,浩荡弄云海。
沛然乘天游,独往失所在。
魏侯继大名,本家聊摄城。
卷舒入元化,迹与古贤并。 -
162.《石鼓》 宋·苏轼
冬十二月岁辛丑,我初従政见鲁叟。
旧闻石鼓今见之,文字郁律蛟蛇走。
细观初以指画肚,欲读嗟如箝在口。
韩公好古生已迟,我今况又百年后。 -
163.《过于海舶得迈寄书酒作诗远和之皆粲然可观子》 宋·苏轼
我似老牛鞭不动,雨滑泥深四蹄重。
汝如黄犊走却来,海阔山高百程送。
庶几门户有八慈,不恨居邻无二仲。
他年汝曹笏满床,中夜起舞踏破瓮。 -
164.《次韵孔毅甫集古人句见赠五首》 宋·苏轼
羡君戏集他人诗,指呼市人如使儿。
天边鸿鹄不易得,便令作对随家鸡。
退之惊笑子美泣,问君久假何时归。
世间好句世人共,明月自满千家墀。 -
165.《赠狄崇班季子》 宋·苏轼
狄生臂鹰来,见客不会揖。
踞床咤得隽,借箸数禽入。
短后掬豹裘,犹溅猩血湿。
指呼索酒尝,快把长鲸吸。 -
166.《虎儿》 宋·苏轼
旧闻老蚌生明珠,未省老兔生於菟。
老兔自谓月中物,不骑快马骑蟾蜍。
蟾蜍爬沙不肯行,坐令青衫垂白须。
於菟骏猛不类渠,指挥黄熊驾黑貙。
丹砂紫麝不用涂,眼光百步走妖狐。
妖狐莫夸智有余,不劳摇牙咀尔徒。 -
167.《答吕梁仲屯田》 宋·苏轼
乱山合沓围彭门,官居独在悬水村。
(吕梁地名。
)居民萧条杂麋鹿,小市冷落无鸡豚。
黄河西来初不觉,但讶清泗流奔浑。 -
168.《吴子野将出家赠以扇山枕屏》 宋·苏轼
峨峨扇中山,绝壁信天剖。
谁施大圆镜,衡霍入户牖。
得之老月师。
画者一醉叟。 -
169.《石芝》 宋·苏轼
土中一掌婴儿新,爪指良是肌骨匀。
是之怖走谁敢食,天赐我尔不及宾。
旌阳远游同一许,长史玉斧皆门户。
我家韦布三百年,只有阴功不知数。 -
170.《次韵和刘贡甫登黄楼见寄并寄子由二首》 宋·苏轼
清派连淮上,黄楼冠海隅。
此诗尤伟丽,夫子计魁梧。
(刘为人短小。
)世俗轻瑚琏,巾箱袭武夫。 -
171.《叶涛致远见和二诗复次其韵(涛颠倒元韵·)》 宋·苏轼
平生无一女,谁复叹耳耳。
滞留生此儿,足慰周南史。
那知非真实,造物聊戏尔。
烦恼初无根,恩爱为种子。 -
172.《石芝诗(并引)》 宋·苏轼
予昔梦食石芝,作诗记之,今乃真得石芝于海上,子由和前诗见寄。
予顷在京师,有凿井得如小儿手以献者,臂指皆具,肤理若生。
予闻之隐者曰,此肉芝也,与子由烹而食之。
追记其事,复次前韵。 -
173.《送程公辟守洪州》 宋·王安石
画船插帜摇秋光,鸣铙传鼓水洋洋。
豫章太守吴郡郎,行指斗牛先过乡。
乡人出孰航酒浆,炰龟鱠鱼炊稻粱。
芡头肥大菱腰长,釂酬喧呼坐满床。 -
174.《寄吴冲卿》 宋·王安石
物变极万殊,心通才一曲。
读书谓已多,抚事知不足。
与君语承华,念此非不夙。
恨无数顷田,归耕使成熟。 -
175.《陈桥》 宋·王安石
走马黄昏渡河水,夜争归路春风里。
指点韦城太白高,投鞭日午陈桥市。
杨柳初回陌上尘,烟脂洗出杏花匀。
纷纷塞路堪追惜,失却新年一半春。 -
176.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
177.《忆昨诗示诸外弟》 宋·王安石
忆昨此地相逢时,春入穷谷多芳菲。
短垣囷囷冠翠岭,踯躅万树红相围。
幽花媚草错杂出,黄蜂白蝶参差飞。
此时少壮自负恃,意气与日争光辉。 -
178.《酬冲卿月晦夜有感》 宋·王安石
夜云不见天,况乃星与月。
萧萧暗尘走,坎坎寒更发。
楼歌客尚饮,酪酊不畏雪。
巷哭复有人,邻风送幽咽。 -
179.《题四祖山荣老月窟》 宋·戴复古
一室虚生白,中作满月形。
山中三万户,玉斧新修成。
时人指为月,云卧亦强名。
似月有圆相,不西沉东升。 -
180.《次韵林子章阻浅留滞》 宋·范成大
客行端似未归云,指点璇杓几易辰。
喜有风花黄作晕,似闻溪涨绿生鳞。
我从走俗言无味,君已鸣文笔有神。
绣段炳然空辱赠,急翻缇袭扫蛛尘。