-
261.《和赵使君喜雨》 宋·阳枋
举头日日云如血,遍走群祠腰漫折。
恻隐存君一念间,造物於人岂终绝。
天眼豁随公道开,宵人谥此何有哉。
烦歊陡逐苛条去,甘泽端德意来。 -
262.《赋南墅竹》 宋·卫宗武
物得气之清,钟秀莫如竹。
是谓东南美,群植可奴仆。
虚心而独立,劲节不囘曲。
傍屋著数插,能洗尘万斛。 -
263.《拟古五首》 宋·何梦桂
封狼藐万里,风雪饶阴山。
地荒走蛇豕,俘絷去不还。
高门谁氏子,受驱牧猳犍。
去时纨夸敝,毡毳不蔽寒。
夜夜望北斗,不逐南箕旋。
父母生我初,拊我掌股间。
岂意越在兹,抚身空自怜。 -
264.《用前韵答黄一翁二首》 宋·王炎
豆羹采藜藿,鼎食厌粱肉。
士欲齐得霄,胸次要涵蓄。
我晚颇闻道,宁有慧无福。
外物皆浮云,此道等珠玉。 -
265.《满庭芳 叹世》 元·马钰
行尸走骨,逐利争名。
伤神损气劳形。
镇日谩天昧地,不顾神明。
都缘为儿为女,惹尘劳、一向贪生。 -
266.《益寿美金花》 元·侯善渊
无知野叟。
信意颠狂胡乱走。
大道平夷。
*径便心逐景迷。
因观慧口。
渺邈精阳无中有。
昼梦华胥。
莹魄童儿天奕飞。 -
267.《感皇恩 史总管诚明伯还 川,老怀凄然,有》 元·王恽
十里走徵车,笑予游宦。
老马为驹望英盼。
客怀相慰,时对凌烟生面。
浩歌虽慷慨、南山粲。
公子翩翩,沉酣经传。
不似当年闭门衍。
杨花归路,肯逐东风流转。
且遮西日去、长安远。 -
268.《自杨子舍舟步入常熟县》 明·袁凯
水行已兼旬,舟楫苦驰逐。
晨昏侣鲛鳄,出入同雁鹜。
黑风无终竟,白浪仍反覆。
铿惸绝天枢,漰湃折地轴。 -
269.《寄题荆南王君行牧斋》 宋·项安世
千斤黑牸将黄犊,八岁山童手坚竹。
呵牛行前童御之,坤艮为谦直初六。
夷山入地山已库,微阴更在山之麓。
观爻玩象谦复谦,不待占辞意先足。 -
270.《燎蚊》 宋·项安世
欲昏疑雾合,未暗已雷鸣。
驱逐无长策,纷纭剧乱兵。
昼潜如设伏,夜啸若先声。
喙惨戈予利,身微坌壒轻。 -
271.《钱塘次孙教南韵》 宋·裘万顷
簿领归来得泮宫,一时衮衮任诸公。
市朝竞逐利名走,草木谁为臭味同。
霅水不妨披宿雾,蓬山正要挹清风。
尘埃不得从君后,岂但他时愧两翁。 -
272.《雅去鹊来篇》 宋·刘宰
昨日雅鸣绕庭树,道上行人色惊惧。
试呼行者问如何,身为户长催残税。
税残自昔称难理,三年尤非四年比。
加之逐保有逃户,每一申明官长怒。 -
273.《勉张兄立民作诗》 宋·刘宰
翛然风骨一臞仙,误走红尘逐世缘。
亦欲名同天壤寿,且须句与日星县。
后湖废沼生春草,南郭遗墟起暮烟。
闻道锦囊时有得,故山花鸟亦欣然。 -
274.《荆渚书怀》 宋·赵汝鐩
明镜明於月,白发白於雪。
月照雪转添,使人心断绝。
连年事行役,曾不须臾歇。
陟冈脚双茧,凌湖舟一叶。 -
275.《长江行》 明·李东阳
大江西来是何年,奔流直下岷山巅。
长风一万里,吹破鸿蒙天。
天开地辟万物茁,五岳四渎皆森然。
帝遣长江作南渎,直与天地相周旋。 -
276.《大风》 宋·孔武仲
昔游江湖上,厌看无限不测之高浪。
今栖尘土中,惯听掀天拔木之狂风。
风豪浪狠常相逐,我生此世宜厄穷。
浪头漫漫从海起,客舟摇战如枯苇。 -
277.《赠天台潘山人》 宋·戴表元
老潘双眸如绀珠,带以秋阳朝露之清腴。
山形水熊出没千百变,经君指顾不得藏锱铢。
我昔少年好狂走,风餐雨沐逐逐忘朝晡。
至今卧游想共处,但觉云涛烟瘅千晨行须臾。 -
278.《诸人集予贫乐轩赏花以直把春赏酒都将命乞花》 宋·邓深
旭日酿融和,化工幻夭冶。
吾家最岑寂,亦有花枝亚。
光浮蝶翅动,香倩蜂须惹。
名传文中谱,品入赵昌画。 -
279.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
280.《赠江东李提学》 宋·方回
小难和气如三春,大难色莹清无尘。
小难作诗到对处,大难更自髯绝伦。
天怜今年穷已极,稍慰蒹葭霜露身。
恶风剧雪走千里,一识顿有两玉人。