-
241.《经故洛城》 唐·罗邺
一片危墙势恐人,墙边日日走蹄轮。
筑时驱尽千夫力,崩处空为数里尘。
长恨往来经此地,每嗟兴废欲沾巾。
那堪又向荒城过,锦雉惊飞麦陇春。 -
242.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
243.《李周弹筝歌(淮南韦太尉席上赠)》 唐·吴融
古人云,丝不如竹,竹不如肉。
乃知此语未必然,李周弹筝听不足。
闻君七岁八岁时,五音六律皆生知。 -
244.《山居即事二首》 唐·陆希声
君山苍翠接青冥,东走洮湖上洞庭。
茅屋向阳梳白发,竹窗深夜诵丹经。
涌泉回泬鱼龙气,怪石惊腾鸟兽形。 -
245.《与友人话别》 唐·杜荀鹤
客路行多少,干人无易颜。
未成终老计,难致此身闲。
月兔走入海,日乌飞出山。
流年留不得,半在别离间。 -
246.《与友人话别》 唐·杜荀鹤
客路行多少,干人无易颜。
未成终老计,难致此身闲。
月兔走入海,日乌飞出山。
流年留不得,半在别离间。 -
247.《秋日早行》 唐·韦庄
上马萧萧襟袖凉,路穿禾黍绕宫墙。
半山残月露华冷,一岸野风莲萼香。
烟外驿楼红隐隐,渚边云树暗苍苍。
行人自是心如火,兔走乌飞不觉长。 -
248.《寓言》 唐·韦庄
黄金日日销还铸,仙桂年年折又生。
兔走乌飞如未息,路尘终见泰山平。 -
249.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
250.《乞彩笺歌》 唐·韦庄
浣花溪上如花客,绿闇红藏人不识。
留得溪头瑟瑟波,泼成纸上猩猩色。
手把金刀擘彩云,有时剪破秋天碧。 -
251.《乞彩笺歌》 唐·韦庄
浣花溪上如花客,绿闇红藏人不识。
留得溪头瑟瑟波,泼成纸上猩猩色。
手把金刀擘彩云,有时剪破秋天碧。 -
252.《喜侯舍人蜀中新命三首》 唐·黄滔
八都词客漫喧然,谁解飞扬诰誓间。
五色彩毫裁凤诏,九重天子豁龙颜。
巴山月在趋朝去,锦水烟生入阁还。 -
253.《和吴学士对春雪献韦令公次韵》 唐·黄滔
春雪下盈空,翻疑腊未穷。
连天宁认月,堕地屡兼风。
忽误边沙上,应平火岭中。
林间妨走兽,云际落飞鸿。 -
254.《尚书惠蜡面茶》 唐·徐夤
武夷春暖月初圆,采摘新芽献地仙。
飞鹊印成香蜡片,啼猿溪走木兰船。
金槽和碾沈香末,冰碗轻涵翠缕烟。
分赠恩深知最异,晚铛宜煮北山泉。 -
255.《依韵酬常循州》 唐·徐夤
早年花县拜潘郎,寻忝飞鸣出桂堂。
日走登天长似箭,人同红树岂经霜。
帆分南浦知离别,驾在东州更可伤。
公论一麾将塞诏,且随征令过潇湘。 -
256.《雉兔者》 唐·苏拯
所猎一何酷,终年耗林麓。
飞走如未空,贪残岂知足。
尝闻猎书史,可以鉴荣辱。
尝闻猎贤良,可以霸邦国。
如何纵网罗,空成肥骨肉。
和济俱不闻,曷所禳颠覆。
谁能为扣天地炉,铸此伤生其可乎! -
257.《蕃寇侵逼,南归道中》 唐·李洞
云州三万骑,南走疾飞鹰。
回碛星低雁,孤城月伴僧。
敲关通汉节,倾府守河冰。
无处论边事,归溪夜结罾。 -
258.《寄富洋院禅者》 唐·郑良士
画破青山路一条,走鞭飞盖去何遥。
碍天岩树春先冷,锁院溪云昼不销。
霅上茗芽因客煮,海南沈屑为斋烧。
谁能学得空门士,冷却心灰守寂寥。 -
259.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
260.《将进酒》 唐·陈陶
金尊莫倚青春健,龌龊浮生如走电。
琴瑟盘倾从世珠,黄泥局泻流年箭。
麻姑爪秃瞳子昏,东皇肉角生鱼鳞。
灵鳌柱骨半枯朽,骊龙德悔愁耕人。